بررسی میزان نشاط اجتماعی در سرای مهرازی با رویکرد تعاملات مردمی

در این پژوهش به بررسی میزان تعاملات مردمی و نشاط در سرای مهرازی پرداخته می شود. روش پژوهش از نوع پیمایش و جامعه آماری آن بصورت تصادفی تعدادی از دانشجویان معماری و اساتید و مردمی که علاقه به رشته معماری تهران در کل بین گروه سنی 18 -50سال که هستند که تعداد آن ها برابر با 500 نفر است. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها،پرسش نامه بوده که در مورد متغییر نشاط با پنج بعد از پرسش نامه استاندارد آکسفورد استفاده شده و پرسش نامه مشارکت اجتماعی با سه بعد از نوع پرسشنامه محقق ساخته بوده است. روایی پرسشنامه از طریق اعتبار صوری و محتوایی وپایانی آن نیز از طریق آلفای کرونباخ به دست آمد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار آمارری spss تجزیه و تحلیل شد.نتایج تحقیق حاظر نشان می دهد که میزان نشاط اجتماعی در حد متوسط به پایین و میزان مشارکت اجتماعی در حد متوسط به بالا با وجود طراحی همچین مکانی در تهران اختصاص پیدا می کند.در ابعاد تعاملات مردمی روحیه تعاملاتی و در ابعاد نشاط اجتماعی بعد رضایت از بیشترین میانگین را در بین دانشجویان به خود اختصاص می دهند. میزان نشاط با مشارکت اجتماعی و ابعاد سه گانه آن دارای همبستگی مستقیم معنی دار بود؛ولی تعامل و نشاط اجتماعی براساس جنس، وضعیت تامل بین گروه های مختلف معنی دار نبودند. درنهایت، تحلیل رگرسیون نشان داد که 17 در صد از تغییرات متغییر نشاط اجتماعی از روی بعد تعاملات مردمی قابل تبیین است. همچنین ،وجود روحیه مشارکتی بیشترین تاثیر را در میزان نشاط اجتماعی در سرای مهرازی دارا خواهد بود.

کلیدواژه ها:

نشاط اجتماعی ، تعاملات اجتماعی ، مشارکت ذهنمی ، مشارکت عینی ، روحیه مشارکتی ، سرای مهرازی