طراحی سرای مهرازی با رویکرد پایداری اجتماعی و تعاملات مردمی با ایجاد فضایی سرزنده

انسان ها موجوداتی اجتماعی هستند و برای ارضاء نیازهای خویش در فضایی آکنده از کنش ها و واکنش ها،نیازمند روابط اجتماعی می باشند. روابط اجتماعی هسته اصلی جامعه محسوب و سبب می شوند افراد جامعه با گسترش پیوندهای خود،اقداماتشان را در ساختار تسهیل نمایند. نیاز انسان به برقراری ارتباط با دیگران زمینه ساز حضور انسان ها در اینگونه فضا می شود.(قدیری،1385،12) شهر و فضاهای شهری آن بستر تعاملات اجتماعی، رویدادهای گوناگون و فعالیت های روزمره مردم در یک شهر هستند. فضاهای عمومی شهری نقش اساسی در برقراری تعاملات اجتماعی انسان و تامین حیات اجتماعی او را دارا می باشند. این فضاها به دلیل جامعیت و قابلیت دسترسی می توانند برقرار کننده عدالت اجتنابی باشند. پایداری اجتماعی نقش مهمی در یافتن راه حل هایی برای تاثیر متقابل گروه های اجتماعی برهم ایفا می کند. که می تواند به خلق راه های پایدار زندگی در یک جامعه کمک کند پایداری اجتماعی در واقع بخش غیر کالبدی معماری پایدار است.(معماریان،1384،368) .با توجه به تفاسیر مذکور و همچنین کاهش تعاملات اجتماعی در فضاهای عمومی و نیز با در نظر گرفتن کمبود شدید فضاهای عمومی شهری که فضای تعامل و فعالیت های اجتماعی می باشند،لزوم طراحی و ایجاد سرای مهرازی به عنوان مرکز فرهنگی-آموزشی- اجتماعی متناسب با نیازها و خواسته های شهروندان امری بس مهم به نظر می رسد.( کارمونا، 106:2003) که این نیازها را می توان برای دوقشر خاص در این مجموعه در نظر گرفت. قشر اول: با توجه به وسعت زیاد معماران و گسترده شدن نیازهای معماران به تسهیلات آموزشی، تحقیقاتی و پژوهشی غیر آکادمیکی، مجموعه های موجود باتوجه به خدمات،کیفیت و موقعیت قرارگیری جوابگوی کلیه نیازهای معماران نمی باشد. قشر دوم: با توجه به اینکه این گونه فضاها حتما نباید در اختیار یک نوع قشر خاص باشد و برای آشنایی اصول معماری و روانشناختی محیط در اختیار عموم مردم می تواند قرار بگیرد و با توجه به نوع پیوند و تعاملات مردمی و همچنین تامین نیاز آن ها باعث ایجاد سرزندگی اجتماعی در فضای مجموعه می شود ودر بقیه مجموعه های موجود به هیچ وجه جوابگویه کلیه نیازهای مردم نمی باشد.

کلیدواژه ها:

روابط اجتماعی ، تعاملات اجتماعی(مردمی) ، حیات اجتماعی ، پایداری اجتماعی ، سرای مهرازی ، سرزندگی اجتماعی