بررسی تغییرات میزان عیار سیمان بر روی مقاومت ویژه الکتریکی بتن

مقاومت ویژه الکتریکی یکی از ویژگی های فیزکی مهم بتن است که مشخصات و پارامترهای زیادی از بتن را تحت تاثیر خود قرار می دهد این وژگی در کاربردهایی مانند تراورس های بتنی راه آهن در جایی که مقاومت ویژه الکتریکی کم بر سیستم علائم اثر می گذارد و یا سازه هایی که به عنوان محافظ در برابر جریانات الکتریکی پراکنده استفاده می شود قابل توجه می باشد. یکی از روش های بررسی مقاومت ویژه الکتریکی توسط دستگاه Impedance Spectroscopyبر روی نمونه های بتنی کاملا اشباع در آب می باشد که به دلیل سهولت شیوه اجرایی و ساخت دستگاه و ابداع تقریبی این روش در ایران در این پژوهش با ساخت چندین نمونه مکعبی بتنی 10*10cm به بررسی معیارها و پارامترهای تاثیر گذار بر مقاومت ویژ] الکتریکی بتن از جمله مواد تشکیل دهنده بتن توسط دستگاه مذکور برای دو محیط عمل آوری شامل: عمل آوری بتن ها در آب معمولی و عمل آوری نمونه های بتنی در محیط سولفاته (محلول سولفات سدیم 5%) به صورت آزمایش عملی بر اساس ضوابط استانداردهای ملی صورت می گیرد. نتایج نشان می دهد که افزایش عیار بدون کاهش نسبت آب به سیمان در محدود w/c=0/50 بتن در این محدوده آب به سیمانی با تغییرات عیار به طور تقریبی ثابت بوده است و تنها میزان عیار بر روی اسلامپ بتن تازه و کارایی آن تاثیر بر سزایی می تواند داشته باشد.

کلیدواژه ها:

مقاومت ویژه الکتریکی ، دوام و پایایی ، درصد جذب آب ، شرایط محیطی