بررسی مخاطرات طبیعی تهدید کننده در اسکان های موقت مطالعه موردی: شمال تهران و مهر آباد

طی دهه های اخیر به تدریج محلات نابسامان و سکونتگاههای غیررسمی به طور عمده در حاشیه شهرهای بزرگ کشور، خارج از برنامه رسمی توسعه شهری و به صورت خودرو شکل گرفته و گسترش یافته است. و خطرهای ناشی از انواع مخاطرات طبیعی نیز رو به افزایش می باشد. در این پژوهش به منظور شناخت آسیب هایی که روز به روز در حال افزایش می باشند از داده های سینوپتیک دو ایستگاه شمال تهران به منظور بررسی شهرستان لواسان و همچنین از داده های ایستگاه سینوپتیک مهرآباد استفاده شده است و وضعیت خشکسالی وترسالی، سیل و نیز یخبندان ها بررسی و با هم مقایسه شدند. ضمن بیان تحلیلی از روند تخریب زیست محیطی مکان ها، سایر مشکلات پیش رو نیز بررسی شدند که نتایج حاکی از آن است که به دلیل فقدان برنامه ریزی و ضعف مدیریت، تهدیدهای مرتبط با انواع مخاطرات ایجاد کننده که در این ناحیه تحقق یافته و موجب پیامدهای نامطلوبی مانند آلودگی منابع آب، تخریب چشم انداز طبیعی، تخریب و تغییر کاربری اراضی کشاورزی و باغات، افزایش مهاجرت های غیرقانونی، رکود فعالیت های کشاورزی و دوگانگی اجتماعی شده است هیچگونه توجهی نشده است. در حالی که با بهره بردای مناسب از فرصت ها می توان خانه های دوم را به عنوان ابزاری برای توسعه نواحی تبدیل کرد. مخاطرات جوی تهدید کننده نظیر خشکسالی ها، یخبندان ها، سیل ها و سایر مخاطرات، تهدیدی اساسی برای تخریب این خانه های ساخته شده می باشند و با توجه به مخاطرات آلودگی آب های سطحی و زیر زمینی باید تمهیداتی در دستور کار مدیران شهری قرار گیرد. زیرا که افزایش روند تخریب های ناشی از مخاطرات طبیعی بر محیط صدمات جبران ناپذیری وارد خواهد آورد.

کلیدواژه ها:

مخاطرات جوی ، اسیب پذیری ، اسکان نوع دوم