نگاهی دوباره بر معماری پایدار در ایران

مطرح شدن توسعهی پایدار، به عنوان شعار اصلی هزارهی سوم نیز ناشی از اثرات شهرها بر گسترهی زیست کره و ابعاد مختلف زندگی انسانی است بدون شک بحث از پایداری و توسعه ی پایداربدون توجه به شهرها شهرنشینی و بی معنی خواهد بود شهرها به عنوان عامل اصلی ایجاد کنندهی ناپایداری در جهان به شمار میروند و در واقع پایداری شهری پایداری جهانی هر دو مفهومی واحد شهر هستند سازی پایدار جنبشی از اصطلاحات در حا رشد است که خلاقیت در ایجاد و افزایش فضاهای متنوع و قابل پیادهروی را با نیاز به ساخت بنا ها تأسیسات زیر بنایی کارکردی و اساسی ترکیب میکند آلاینده ها حفظ و نگهداری زمین و کارآمدترین حمل و نقل همراه با ارتقاء کیفیت زندگی باید در الویت برنامه ریزی شهرها قرار بگیرند الگوی توسعهی پایدار شهری در ایران منترج از احیا بومی سیستمهای طبیعی حفظ فرهنگ بومی و محلی در مردمی مشارکت سلامت اجتماعی است نهایتاً شاخصهای دوازدهگانه در کلاسهای سهگانه برای سنجش سطح توسعه پایدار شهری در ایران ارائه در قرن نوزدهم میلادی یکی از نقاط ضعف صنعت یا به عبارتی دیگر انقلاب صنعتی شده . اختراع است اتومبیل پیشرفت زندگی انسان حاصل گردیده است پیادهروی و اختراع دگرگونی هایی در همهی جنبههای زندگی بشری بوده و پس از این تحرک به فضاهای شهری جنب و جوش و حرکت میبخشد وجود جمعیت جوان قابل توجه در هرم سنی ساکنان شهرهای آسیایی دلیلی دیگر بر ضرورت بررسی موضوع حاضر می باشد توسعهی سریع شهری در چند دههی معاصر از ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی سیاسی زیست محیطی و... زندگی بشر را تحت تأثیر قرار داده است از آنجایی که تحقیقات در خصوص موضوع توسعهی پایدار شهری از طیف وسیعی برخوردار بوده و لازم است با انجام تحقیقات بیشتر ابعاد آن روشن تر شده تا راهکارها نیز عملیتر در باشند این راستا ضروری است اصول و معیارهای توسعهی پایدار شهری براساس تحقیقات و پژوهش های بنیادی و کاربردی تعیین و تدوین گردند

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری پایدار ، پایداری اکولوژیک ، دیوارسبز