مدیریت بافت های فرسوده و سکونتگاه های غیررسمی شهری و راه حل های ×مهندسی مدیریت ساخت برای بازیابی آنها

گسترش سگونتگاه های غیررسمی، از جمله چالش های جدی فراروی تحقق ابعاد مختلف توسعه ی پایدار شهری، بهویژه در کشورهای رو به پیشرفت تلقی میشود. این پدیده ناخوشایند، نتیجه اعمال سیاستهای خطی و آمرانه و به اصطلاح از بالا به پایین در برنامه های توسعه این کشورها بوده که مسیله فقر شهری را بیش از هر وقت دامن زده و به پیروی از آن، ضرورت تغییراتی در نگرش به مسیله سکونتگاه های غیررسمی را مطرح ساخته است. یکی از معضلات استراتژیک و راهبردی در شهرهای کنونی ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی می باشد. موضوع اصلی تحقیق حاضر، شناسایی مهمترین عوامل موثر در بهبود وضعیت، ساماندهی و توانمندسازی بافتهای فرسوده و سکونتگاه های غیررسمی شهری و همچنین راه حل های مهندسی مدیریت ساخت برای بازیابی آنها است تا بر این اساس با انجام یک مطالعه موردی در بافت فرسوده محله پشته حسینآباد شهر خرمآباد دلایل مختلف با روشهای SWOT شناسایی شده و سپس با روش تاپسیس به ارایه مدلی جهت اولویت بندی مهمترین عوامل راهبردی جهت توسعه و ساماندهی این محله اقدام شود. در این پژوهش مهمترین راهبردها به این صورت شناسایی شده اند: اقدام در جهت بهبود کیفیت ساخت وساز، بهبود سطح کیفی زندگی، تامین امنیت عمومی و ارتقا وضع اشتغال زایی محله و مدیریت صحیح در این بخشها . اهمیت دادن به عوامل یاد شده طبق اولویت های تحلیلی حاصل میتواند منجر به مدیریت صحیح روند بهبود بخشی بافت فرسوده محله پشته حسین آباد خرم آباد شود.

کلیدواژه ها:

ساماندهی ، بافت فرسوده ، سکونتگاه غیررسمی شهری ، SWOT ، .TOPSIS