بررسی نقش کیفیت معماری فضای فرهنگی اهواز در اتحاد ملی کشور ایران

اتحاد ملی ، استقرار وابستگی متقابل در میان افراد متعلق به یک ملت است و دست یابی به این ویژگی از جمله مهم ترین شاخص های توسعه سیاسی یک کشور به شمار می رود. بر همین اساس زمینه های شکل گیری و استمرار اتحاد ملی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. دست یابی به اتحاد ملی بدون وجود پیش شرایط عینی و ذهنی سازنده آن امکان پذیر نمی باشد. وجود شرایط و بنیادهای اتحاد ملی نیز بدون دخالت عنصر آگاهی بخشی ، خود به خود باعث شکل گیری و تبلور عینی اتحاد نمی شود. این عنصر آگاهی بخش است که مجموعه شرایط عینی اتحاد ملی را به شکل هویت ملی در آورده و زمینه های ذهنی اتحاد ملی را فراهم می سازد. بدین ترتیب دست یابی به اتحاد ملی و تجلی آن ، به آگاهی از هویت ملی و شناخت آن بستگی دارد. با این همه ، هویت ملی ایرانی با تنوع کیفیت فضای فرهنگی در کشور ایران با وجود بر خورداری از یک هسته محوری شکل گیرنده و نظام دهنده ، امری شناور است در کشور ما دست یابی به یک پارچگی سیاسی ، افزایش سطح مشارکت مردم در مدیریت سیاسی کشور است . این مقاله ، در جستجوی این آزمون است که استمرار و پایداری حیات سیاسی یک جامعه ، در واقع تنوع محیط های فرهنگی در کل کشور و شهر اهواز در گرو جذب مردم به سمت چنین فضاهایی و آشنایی با قومیت مختلف و همبستگی و ارتباط هرچه بیش تر آن اقوام با یک دیگر می گردد. ایران یک جامعه چند قومی است و شهرستان اهواز نیز از تنوع قومی بسیاری برخوردار است ایجاد فضای فرهنگی با تنوع فرهنگی و قومی گوناگون که سرگذشت ها و ویژگی های گوناگونی دارند ، می تواند سبب اتحاد اقوام و در نتیجه اتحاد ملی آن ها گردد.

کلیدواژه ها:

اتحاد ملی ، کیفیت فضای فرهنگی ، همبستگی ، شهرستان اهواز