بررسی کیفی امنیت فضای شهری در حاشیه بزرگراه ها نمونه موردی: بزرگراه خیام شهر زنجان

امنیت و آسایش حلقه گم شده ای است که مردمان را به محیطی آرام و پاک شهری می کشاند تا در آرامش محیطی سرزنده و بیدار، نه فضایی مرده و بی روح دمی بیاسایند. بزرگراهای شهری بعنوان شریان های اصلی هدایت ترافیکی شهری همواره دارای فضاهای خاموش و غیرفعال در پیرامون خود می باشند که منجر به بروز جرایم اجتماعی مختلف و در نتیجه کاهش سطح امنیت و به تناسب آن کاهش حضور مردم می شود. رویکرد طراحی این محورها با روش پیشگیری از وقوع جرم از طریق طراحی محیطی، رویکردی شناخته شده در جهت ساماندهی فضاهای شهری می باشد. .این مقاله با هدف بررسی وضعیت امنیت در محورهای شهری با تاکید بر محور خیام زنجان نگارش یافته تا بتواند الگوی مناسب طراحی شهری را برای ارتقاء سطح امنیت از طریق طراحی محیطی پیشگیرانه از وقوع جرم را ارائه دهد. روش تحقیق در پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تبیینی است که درآن با استفاده از روش کتابخانه ای جهت تدوین مبانی نظری و تدوین متغیرها و روش میدانی( در قالب مشاهده، مصاحبه وبرداشت) برای بررسی وضعیت ایمنی محور شهری استفاده گردیده است. سپس با توجه به وضعیت محور نقاط ضعف، قوت، فرصت وتهدی در جدول سوات(swot) مورد بررسی قرار گرفته و راهبردها و سیاست های طراحی مشخص گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد الگوی مناسب طراحی در محورهای شهری شناسایی فضاهای مختلف و تببین نقش چند منظوره با توجه به کیفیت و وضعیت فعلی اراضی موجود در پیرامون محورها است. بطوریکه با توجه به وضعیت اراضی پیرامون، نقش محور درشهر، موقعیت قرارگیری محور و اراضی موجود طراحی مناسب شهری را ارائه داد

کلیدواژه ها:

امنیت ، فضای شهری ، بزرگراه شهری ، خیام ، زنجان