هنر شیعی در معماری اسلامی

آثار هنری، صرف نظر از انتقال تاثیرات زیباشناختی به مخاطب، حامل پیام هایی در حوزه های مختلف تفکر بشری هستند. با ورود اسلام به ایران،هنر و معماری، دچار تغییر گردید و مفاهیم اسلام یکی از مهم ترین عوامل شکل دهنده به آن شد. اکثر پژوهش هایی که تاکنون در حوزههنرهای اسلامی صورت گرفته، به دست محققان غیرمسلمان انجام شده اند. متاسفانه این آثار اغلب با نگاهی صرفا زیباشناسانه، فنی یا تاریخی نوشته شده اند و در این مسیر به انتقال و بازگویی مفاهیم معنوی، مبانی فکری، نگرش ها و باورهای مسلمانان توجهی نداشته اند. این تاثیر گذاریتا حدی عمیق بوده است که باعث ایجاد سبک و هنری جدید با نام هنر اسلامی گردید؛ اما آیا مذهب تشییع به طور مستقل سلسله مراتب هنری قابل تمایزی به عنوان هنر شیعی را متجلی کرده است این سوالی است که زیربنای انجام این تحقیق مروری با هدف یافتن سرچشمه هویت هنرشیعی و تاثیر آن در معماری اسلامی شد. قطع توجه از انشعاب هنر شیعی از هنر اسلامی، هنرمندانی که عقاید و باورهای شیعی داشته و دارند، اعتقاداتشان را در ساخته های خود بیان می کنند. بنابراین از آنجا که هنر همان کیفیت ارتباط و ایجاد تفاهم اجتماعی، باتوجه به محتوا و جهتمی باشد، در نتیجه این احترام و توجه به اعتقادات شیعه، سیستم بسیار موفقی از حمایت گری فرهنگی هنری ایجاد می شودو این تجلی اعتقادات از همه بیشتر در طراحی امامزادگان، حرم امامان و در درجه بعد مساجد وحسینیه های شیعیان به صراحت قابل مشاهده است. این تحقیق به آثار و ردپای هنر شیعی در معماری اسلامی می پردازد.

کلیدواژه ها:

هنر شیعی ، معماری ، حکمت هنر ، کتیبه نگاری ، بقاع متبرکه