بررسی صلاحیت بالینی تکنولوژیست های اتاق عمل مراکز آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 96-97

زمینه و هدف:با توجه به افزایش چشم گیر در تعداد و نوع اعمال جراحی همراه با پیشرفت سریع تکنولوژی جراحی لزوم افزایش صلاحیت بالینی تکنولوژیست های اتاق عمل به چشم می خورد.هدف از این مطالعه بررسی صلاحیت بالینی تکنولوژیست های اتاق عمل های دانشگاه علوم پزشکی ایران درسال 97 می باشدمواد و روش ها:مطالعه، به روش توصیفی-تحلیلی انجام شد. جامعه آماری شامل 180 نفراز تکنولوژیست های اتاق عمل بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند که با روش سرشماری به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه صلاحیت بالینی جمع آوری شده و دردو بخش توصیفی (میانگین، انحراف معیار و جدول توزیع فراوانی) واستنباطی شامل آزمون های پارامتریک (آزمون تی مستقل، آزمون آنالیزواریانس، آزمون کی دو) و غیرپارامتریک و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه تحیلقرار گرفت.یافته ها:به طور میانگین تکنولوژیست های اتاق عمل سطح صلاحیت خود را خوب گزارش کردند. میانگین نمره کلی صلاحیت پرستاران 166.84 که بیشترین نمره صلاحیت مربوط به بعد دانش عمومی ،ارزیابی تشخیص ومراقبت از بیمار جراحی با میانگین 78.4 بود وکم ترین نمره این پژوهش مربوط به بعد عملکرد اخلاقی قانونی 15.75 بود. بین صلاحیت بالینی و سابقه کار، میزان تحصیلات،فیلد تخصصی،سن،مسئولیت،رابطه شغلی ارتباط معنا داری وجود داشت. ( 001/.

صلاحیت بالینی براساس خود ارزیابی در حیطه های عملکرد اخلاقی قانونی و پیشرفت تحقیق و حرفه ای شدن ضعیف بود و از آنجایی که دوره های برگزاری بازآموری ها و فرصت های تحصیلی برای تکنولوژیست ها در اتاق عمل محدود است و اتاق عمل یک فضای بسته است نیاز به تعامل بیشتر اتاق عمل با بخش های دیگر وبرگزاری دوره های باز آموزی به چشم می خورد. پژوهشگر معتقد است با انجام مداخله می توان به رشد وارتقای این حیطه ها کمک کرد.

کلیدواژه ها:

صلاحیت ، صلاحیت بالینی ، تکنولوژی جراحی ، اتاق عمل ، تکنولوژیست اتاق عمل