بررسی تاثیر استفاده از دو فرم مستندسازی مراقبت از نمونه های جراحی و شمارش وسایل جراحی بر تعداد خطاهای گزارش شده در اتاق عمل دو بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1397

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 491

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED01_229

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف:ایمنی بیمار اولویت کار اتاق عمل می باشد. از آنجایی که باقی ماندن اقلام جراحی و خطاها در مدیریت نمونه های جراحی از موارد مهم به خطر افتادن ایمنی بیماران هستند، پرستاران و تکنولوژیست های اتاق عمل نقش ویژه ای در گزارش خطاهای اتاق عمل دارند. از طرفی مستندسازی نیز از وظایف این پرستاران است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر فرم های مستندسازی شمارش اقلام جراحی و مراقبت از نمونه های جراحی بر تعداد خطاهای گزارش شده در اتاق عمل می باشد..مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مداخله ای دو مرحله ای و تک گروهی است و جامعه پژوهش را کلیه پرستاران و تکنولوژیست های اتاق عمل شاغل در این اتاق عمل ها تشکیل دادند. به روش سرشماری، تعداد 65 نفر از پرستاران و تکنولوژیست های دارای معیارهای ورود وارد پژوهش شدند. ابزار جمع آوری داده ها یک پرسشنامه گزارش خطای محقق ساخته بود. در طول دوره مداخله، دو فرم مستندسازی شمارش اقلام جراحی و مراقبت از نمونه های جراحی تکمیل شد. پرسشنامه گزارش خطا قبل و بعد از مداخله توزیع شد.یافته ها:نتایج مطالعه نشان داد که تعداد خطاهای گزارش نشده بعد از مداخله به ظورمعناداری کاهش یافت، اما تعداد گزارش شفاهی خطا قبل و بعد ازمداخله تفاوت معناداری نداشت و تعداد خطاهای گزارش شده به صورت کتبی در مورد شمارش اقلام جراحی به طور معناداری افزایش یافته بود.بحث و نتیجه گیری:استفاده از فرم های مستندسازی مناسب می تواند پرستاران و تکنولوژیست های جراحی را به گزارش خطاها تشویق نماید و درنتیجه ایمنی بیمار را افزایش دهد

نویسندگان

فاطمه مرکی

دانشجوی کارشناسی ارشد ، اتاق عمل ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

مهری دوستی ایرانی

استادیار، دکترای تخصصی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران

لیلا اکبری

مربی، کارشناسی ارشد پرستاری ، مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی دانشکده پرستاری و مامایی ،دانشکده پرستاری و مامایی ،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

نگین لارتی

دانشجوی کارشناسی ارشد ، اتاق عمل ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران