هوش معنوی و ارتباط آن با مشخصات دموگرافیک در دانشجویان اتاق عمل

زمینه و هدف:هوش معنوی به عنوان مجموعه ای از توانایی ها، قابلیت ها ومنابع معنوی انعطاف پذیری فرد را در برابر سختی ها و مشکلات زندگی افزایش می دهد و موجب تحمل بهتر سختی ها می شود. هوش معنوی با تاثیر بر سلامت جسمی و روانی افراد باعث می شود آنها خود با ثباتی داشته باشند و بتوانند نگرانی ها و اضطراب ها را کاهش دهند بنابراین افراد با هوش معنوی بالاتر توانایی بیشتری جهت سازگاری با محیط از خود بروز خواهند داد.مواد و روش ها:مطالعه حاضر در دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال تحصیلی 1395 - 96 بر روی دانشجویان اتاق عمل صورت گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل: مشخصات دموگرافیک (سن، جنسیت، وضعیت تاهل، مقطع تحصیلی، ترم تحصیلی، میزان درآمد خانواده، محل سکونت فعلی) و پرسشنامه 42 سوالی هوش معنوی بدیع و همکاران بود. تکمیل پرسشنامه ها بصورت خودگزارشی توسط خود شرکت کننده با کسب رضایت آگاهانه و در حضور محقق انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS 22 و با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد 0/p > 05 یافته ها: در مطالعه حاضر، 121 نفر دانشجو با توزیع جنسیتی 55 نفر مرد و 66 نفر زن حضور داشتند. واحدهای مورد پژوهش در دامنه سنی 19- 40 سال قرار داشته و میانگین سنی آنها 5 ± 23 / 39 سال گزارش شد. اکثر افراد % 80 / 5 مجرد بودند. 98 نفر (% 81 ) در مقطع کارشناسی پیوسته و 23 نفر(% 19) در مقطع کارشناسی ناپیوسته مشغول به تحصیل بودند. میانگین نمره هوش معنوی ( 18 / 64 ± 72/148 ) بود. نتایج نشان داد تنها جنس و ترم تحصیلی با نمره کل هوش معنوی دارای ارتباط آماری معنی دار بودند. بحث و نتیجه گیری:هوش معنوی دانشجویان در سطح متوسط و مطلوبی ارزیابی شد. این هوش به عنوان زیربنای باورهای فرد بر عملکرد انسان تاثیر گذار بوده و باعث افزایش انعطاف پذیری او در برابر مشکلات می شود و می تواند در شرایط استرس زا همچون محیط اتاق عمل موجب حفظ آرامش فرد شود.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، دانشجویان اتاق عمل