بررسی رضایت مندی دانشجویان کارشناسی اتاق عمل از دو شیوه آموزش سنتی (مربی بالینی) و شیوه به کار گیری دانشجویان ناپیوسته به عنوان همتایان (طرح منتور)

زمینه و هدف:دانشجویان اتاق عمل باید شایستگی نگرش در رابطه با مراقبت از بیمار و دیگر اعضای تیم جراحی و محیط اتاق عمل را داشته باشند، به همین منظور تقویت دانش و مهارت های لازم آنها در محیط اتاق عمل امری ضروری است از طرفی دوره کارآموزی این امکان را به آنها می دهد تا دانش نظری خود را در محیطی واقعی و در بالین بیمار تجربه کنند و از آنجایی که نقش مربیان در موفقیت آمیزبودن آموزش بالینی دانشجویان و مسئله رضایتمندی آنها جهت دستیابی به کیفیت برتر در آموزش بالینی حایز اهمیت می باشد، بنابراین اینمطالعه با هدف بررسی مقایسه ای عملکرد و رضایت مندی مربیان و دانشجویان کارشناسی اتاق عمل از دوشیوه آموزش سنتی مربی بالینی (شخص اعزامی از طرف دانشگاه) و روش به کار گیری دانشجویان ناپیوسته در آموزش تیم بالینی (طرح منتورشیپ) انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعه ی توصیفی – تحلیلی بوده است که به صورت مقطعی بر روی تمام دانشجویان ترم 5 و 7 رشته اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی البرز انجام گرفت. ابزار پژوهش دو پرسشنامه محقق ساخته بود که یکی رضایتمندی و مشکلات کارآموزی از دیدگاه مربی و منتور را سنجیده و دیگری درسه بخش الف- اطلاعات دموگرافیک، ب- بخش ارزیابی عملکرد استاد مربوطه درکارآموزی در چهار حیطه (نظم وانضباط ومقررات، ارتباطات، انگیزش،آموزش وارزشیابی ) وج- بخش میزان رضایتمندی از استاد مربوطه و امکانات آموزشی از دیدگاه دانشجویان بوده است که جهت کسب اعتبار محتوای علمی نزد 10 تن از اساتید مجرب در این زمینه ارسال شد و جهت تعیین پایایی پرسشنامه ها از روش آزمون همزمان استفاده شد. پس از جمع آوری داده ها از دانشجویان و اساتیدمنتور و مربی، آنها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 به وسیله ی آمار توصیفی و آزمون های آماری من ویتنی، کای دو، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این پژوهش از 7 نفر استاد شرکت کننده 2 نفر در نقش مربی و 5 نفر در نقش منتور بودند، در این مطالعه رضایت مندی دانشجویان از بخش کارآموزی مربوطه هنگامی که جهت آموزش از مربی استفاده شده، بیشتر از منتور بوده است و هم چنین دانشجویان به صورت معناداری در چهار حیطه ی مقررات، ارتباطات، انگیزش، آموزش و ارزیابی از اساتید مربی خود بیشتر از اساتید منتور رضایت داشتند.بحث و نتیجه گیری:با توجه به عدم رضایتمندی دانشجویان اتاق عمل از توانمندی های اساتید منتور در چهار حیطه ی ارتباطات، انگیزش، آموزش و ارزیابی می توان نتیجه گرفت طرح منتوری در صورت اجرای صحیح بیشتر به عنوان تسهیل کننده آموزش می تواند، مفید واقع شود و پیشنهاد می گردد جهت تقویت ویژگی ارتباطات و انگیزش در اساتید منتور و هم چنین در راستای افزایش سطح علمی و یادگیری اصول ارزیابی توسط آنها، کارگاه های آموزشی برنامه ریزی و اجرا گردد.

کلیدواژه ها:

آموزش سنتی ، طرح منتور ، رضایت مندی ، دانشجویان اتاق عمل