زمینه و هدف: اگر چه استرس شغلی در تمام مشاغل وجود دارد ولی درحرفه هایی که با سلامتی انسان ها سر و کار دارند این موضوع اهمیت و فراوانی بیشتری پیدا می کند. مطالعه ای در ژاپن نشان داد که 56 درصد پرستاران از جمله پرسنل
اتاق عمل فرسودگی شغلی بالایی داشتند. طبق بررسی ها استرس های طولانی و مداوم محیط کار می تواند منجر به مسائلی چون استعفاء، غیبت های مکرر، کاهش انرژی و بازده کاری کاهش خلاقیت و ناسازگاری با همکاران ،کاهش رضایت حرفه ای ،کاهش کیفیت مراقبت از بیمار کاهش تصمیم گیری های صحیح و به موقع، کاهش توانایی مهارت و تعهد کاری کارکنان ، احساس بی کفایتی، افسردگی، کاهش ارزش های شغلی، بیزاری و خستگی از کار و در نهایت بروز سندرم
فرسودگی شغلی شود. به این ترتیب، برآن شدیم که مطالعه ای را با هدف تعیین ارتباط استرس شغلی و
فرسودگی شغلی در کارکنان
اتاق عمل انجام دهیم.مواد و روش ها: پژوهش توصیفی- همبستگی از نوع مقطعی حاضر بر روی کلیه کارکنان شاغل در
اتاق عمل بیمارستان حضرت ابوالفضل(ع) کاشمر در سال 1398به روش سرشماری صورت گرفت. برای سنجش میزان استرس شغلی پرستاری از پرسشنامه استاندارد Nss (Nursing Stress Scale)که دارای موضوعاتی شامل علایم و خطرات استرس، حل مساله به شیوه خلاق و اثرات آن، مدیریت زمان و اثرات آن، آرام سازی تدریجی عضلانی و فواید آن و روش های پیشگیری از استرس بود و برای سنجش میزان
فرسودگی شغلی از پرسشنامه استاندارد مسلش استفاده شد که برآورد جدیدی از پدیده تنیدگی یعنی فرسودگی است. داده ها پس از جمع آوری وارد نسخه 16 نرم افزار SPSS شده و با آزمون های آماری مربوط آنالیز شدند.یافته ها: در مجموع 30 آزمودنی با میانگین سنی 7.66 ± 32.26 (23 تا 48 سال) جامعه آماری را تشکیل دادند (73 درصد زن) که شامل 19 نفر کارشناس اتاق عمل، 9 نفر کارشناس بیهوشی و 2 نفر کمک بهیار بودند. سطح استرس شغلی پرستاری و
فرسودگی شغلی متوسط بود و طبق آزمون همبستگی بین استرس شغلی پرستاری و
فرسودگی شغلی ارتباط معنی داری وجود ندارد(P=0.4).نتیجه گیری: شناخت منابع استرس و راهکارهای رویارویی با آن می تواند به کاهش
فرسودگی شغلی در کارکنان
اتاق عمل کمک نماید.استرس شغلی، خستگی عاطفی و مسخ شخصیت را در پرسنل پرستاری افزایش داده و کفایت فردی آنان را کاهش می دهد. لذا پیشنهاد می شود این مطالعه با حجم نمونه بالاتری انجام شود.