بررسی، ارزیابی و پیشگیری از آسیب های عصبی در روند انجام جراحی کم تهاجمی زنان : مقاله مروری

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 981

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED02_026

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: یکی از عوارض تهدید کننده سلامت بیماران طی جراحی های لاپاروسکوپی زنان، بروز آسیب های عصبی است که هر چند شیوع بالایی ندارند، ولیکن بدلیل تهدید ایمنی و سلامت بیمار باید مورد توجه قرار گیرند. در این مطالعه به بررسی اعصاب درگیر، علل بروز و راه های پیشگیری پرداخته شده است.مواد و روش ها: این مطالعه مروری با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Scopus، Web of Science و Google Scholar با کلید واژه هایNerve injuries ، Laparoscopic gynecologic surgery وLaparoscopic positioning طی سال های 1996-2019 انجام شد و در نهایت 20 مقاله مرتبط که در راستای هدف اصلی پژوهش بود، انتخاب شد. یافته ها: مطالعات نشان می دهد از جمله اعصابی که در طول جراحی لاپاروسکوپی زنان ممکن است تحت آسیب قرار گیرند، عبارتند از: شبکه براکیال، شبکه کمری و لومبوساکرال. شبکه براکیال و لومبوساکرال به دلیل سطحی بودن، مسیر طولانی و اتصال اعصاب به استخوان و فاشیا در بسیاری از نقاط مسیر خود بیشتر در معرض آسیب هستند. علل بروز این عوارض شامل: علل مربوط به بیمار (وجود نوروپاتی محیطی، دیابت، حضور یک دنده گردنی، افراد خیلی چاق یا خیلی لاغر، افراد مسن تر از 60 سال، سابقه مصرف سیگار و الکل، هایپوولمی، افت فشارخون، سوءتغذیه و اختلالات الکترولیت) و علل مربوط به جراحی (پوزیشن نامناسب بیمار، طولانی شدن جراحی لاپاروسکوپی، قرار ندادن پد کافی در محل اعصاب آسیب پذیر و استفاده ناصحیح از رکاب های لیتوتومی) می باشد. افزایش زمان جراحی در پوزیشن لیتوتومی با افزایش آسیب های عصبی همراه است؛ بطوریکه به ازای هر یک ساعت قرار گرفتن در این پوزیشن طی جراحی زنان، احتمال آسیب های عصبی 100 برابر افزایش می یابد. عصب پرونئال مشترک شایع ترین عصب آسیب دیده پس از پوزیشن لیتوتومی است. طبق برآوردها اختلالات حرکتی ناشی از آسیب به این عصب، در 1 مورد از 4500 جراحی انجام شده در پوزیشن لیتوتومی رخ می دهد.نتیجه گیری: مشارکت تیمی در پوزیشن دهی بیمار، به کار بردن پدهای کافی بر روی نقاط تحت فشار و آگاهی به آناتومی اعصاب محیطی در اندام فوقانی، اندام تحتانی و قسمت قدامی جدار شکم می تواند احتمال آسیب های عصبی را طی جراحی های لاپاروسکوپی زنان کاهش دهد.

نویسندگان

زهرا موحدنیا

دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل، دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه شیراز، شیراز، ایران

لیلا ساداتی

عضو هیئت علمی گروه اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران