برسی رضایت شغلی و عوامل دموگرافیک موثر بر ان در تکنسین های اتاق عمل بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1390

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 360

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED02_254

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: رضایت شغلی را می توان حدی از احساسات و نگرش های مثبت دانست که افراد نسبت به شغل خود دارند؛یا حالت عاطفی مثبتی توصیف کرد که نتیجه درک افراد از شرایط کاری میباشد. در مورد ارتباط بین رضایت شغلی و بخش های مختلف بیمارستان , بیشترین رضایت شغلی (39/4%) در پرستاران اتاق عمل و کمترین رضایت شغلی (11/3) در پرستاران بخش داخلی دیده می شود. شاید بتوان یافته های مطالعه را به ارتباط پزشک-پرستار نسبت داد , زیرا به نظر می رسد در بخش های داخلی بیمارستان اموزشی ارتباط پزشک-پرستار تا حد زیادی به خواندن نوشته های یکدیگر از روی پرونده محدود شده ولی ظاهرا در اتاق عمل ارتباط بین همکاران صمیمی تر و دوستانه تر از سایر بخش ها مخصوصا بخش داخلی است .پرستاری اتاق عمل از مشاغل کلیدی و مهم در محیط های بهداشتی است که ارایه خدمات با کیفیت مناسب به مددجویان را به عهده دارد. افزایش رضایت شغلی این طیف می تواند باعث ارتقای کیفیت دریافتی توسط بیماران شده و رضایتمندی بیمار از خدمات درمانی را بهبود بخشد. در نهایت پژوهش حاضر با هدف بررسی رضایت شغلی و عوامل دموگرافیک موثر بر ان در تکنسین های اتاق عمل بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1390 انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی _تحلیلی بوده و به صورت مقطعی انجام پذیرفته است. جامعه اماری شامل کلیه تکنسین های اتاق عمل دارای مدرک فوق دیپلم بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شهر همدان و حجم نمونه محاسبه شده برابر 104نفر و روش نمونه گیری تصادفی ساده بود.در این مطالعه برای گرداوری داده ها علاوه بر پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک از پرسشنامه رضایت شغل(توصیف شغل) اسمیت کندال و هالین استفاده شده است. رضایت اگاهانه کلیه افراد جهت شرکت در پژوهش اخذ گردید و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افرار SPSS استفاده شده است.یافته ها: با توجه به نتایج, میزان رضایت شغلی در تکنسین های اتاق عمل بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی همدان در حد متوسط رو به کم بوده و یافته ها نشانگر ان است که بین رضایت شغلی و عوامل دموگرافیک مورد مطالعه شامل (سن,سابقه کار,جنسیت,وضعیت تاهل,شیفت کاری) رابطه معناداری وجود ندارد.نتیجه گیری: با توجه به پایین بودن رضایت شغلی در جامعه مورد مطالعه,نتایج حاصل از یافته ها به مدیران و مسئولین ذیربط گزارش داده می شود تا در برنامه ریزی های اتی افزایش ان را مد نظر داشته باشند,زیرا افزایش رضایت شغلی موجب ارتقای سطح کیفی خدمات ارائه شده میگردد و این امر نیز به نوبه خود موجبات توسعه سلامت در کشور را فراهم می کند

نویسندگان

ناهید نوروزی

دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل، گروه اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

علی رفعت

دانشجوی دکتری تخصصی علوم تشریح دانشگاه علوم پزشکی تبریز