ارتباط ابزارسازی با گردآوری غذا در عصر فراپارینه سنگی

یکی از دوره های بسیار مهم پیش از تاریخ در ایران و دیگر نقاط جهان دوره ی فرا پارینه سنگی یا میان سنگی است که انسان توانست از شکار و جمع آوری به گرد آوری غذا روی آورد و زمینه را برای حضور درعصری تازه تر و پیشرفته تر (عصر نوسنگی) فراهم کند. بشر در مراحل اولیه حیات خویش ، همواره برای زنده ماندن به عوامل حیاتی مثل آب و غذا نیاز داشته است . انسان در ابتدا هر آنچه را به دست می آورد، مصرف میکرد و هنوز به این اندیشه که باید علاوه بر مصرف، مقداری را نیز ذخیره کند، نرسیده بود. زمانی که توانایی های ذهنی انسان به سمت ابزار سازی سوق داده شد توانست زندگی متفاوت تری از گذشته را امتحان کند. سیر تحول ابزار سازی با جمع آوری غذا ارتباط ویژه ای دارد و انسان زمانی شروع به گردآوری و ذخیره غذا کرد که توانست در ساخت ابزار به یک فناوری برسد. در نتیجه ابزار سنگی بهترین راه برای شناخت مراحل تطور انسان است . این مقاله با هدف شناخت ابزارهای سنگی کاربردی در عصر میان سنگی، ارتباط آنها با گردآوری غذا و نقش این ابزار در معیشت انسان به رشته تحریر در آمده است . کلیه اطلاعات موجود در این مقاله به شیوه کتابخانه ای جمع آوری شده است.

کلیدواژه ها:

فراپارینه سنگی ، ابزار سنگی ، چخماق ، ابسیدین ، گردآوری غذا ، تطور فرهنگی