ارزیابی و تعیین اقلیم آسایش گردشگری شهر شاهرود

عوامل و پارامترهای اقلیمی در انتخاب مکان و زمان مناسب برای گردشگران به منظور گردشگری تاثیر زیادی دارد. شرایط جوی نامناسب برای گردشگر، محدودیت های زیادی ایجاد می کند و باعث سلب آرامش و آسایش او می شود. گردشگری باید آگاهی داشته باشد که برای بازدید از یک مکان خاص چه زمان هایی ازنظر اقلیمی مناسب و چه زمان هایی نامناسب است. این پژوهش از نظر ماهیت کاربردی، از نظر گردآوری داده ها توصیفی- پیمایشی است و هدف از این پژوهش این است که بهترین و مطلوب ترین زمان برای گردشگر به ویژه گردشگر خارجی به شهر شاهرود، از نظر مناسب بودن شرایط آب و هوایی، شناسایی و عرفی شود (تعیین آسایش زیست اقلیمی شهر شاهرود با روش TCI) و در آخر ترسیم نقشه های آسایش اقلیمی شهر شاهرود با نرم افزار GIS انجام شده است. شهر شاهرود در شمال شرقی کشور ایران قرار دارد که از شهرهای خوش آب و هوا است. شهر شاهرود از لحاظ زمین شناسی و توپوگرافی و آب و هوا تنوع زیادی دارد، جاذبه های طبیعی زیادی در آن وجود دارد که هر ساله شاهد جذب گردشگران زیادی است. به دلیل گذشتن جاده ابریشم و جاده تهران به مشهد از این شهر، جاذبه گردشگری این شهر به فصل خاصی اختصاص ندارد، و برای هر فصلی یک جاذبه خاص طبیعی وجود دارد. با استفاده از شاخص اقلیم آسایش گردشگری (TCI)، زمان های مناسب و ایده آل، جهت حضور گردشگران به شاهرود، محاسبه شده است. این شاخص شرایط آسایش اقلیمی گردشگر را از رده غیرممکن تا اینده آل طبقه بندی می کند. شاخص TCI از هفت پارامتر اقلیمی تشکیل شده است و با استفاده از نرم افزار Arc GIS داده ها میان یابی و تعمیم داده های نقطه ای به پهنه ای انجام شده است. داده های مورد استفاده پژوهش مربوط به میانگین هفت پارامتر اقلیمی در ایستگاه سینوپتیک و کلیماتولوژی درون شهر شاهرود برای بازه زمانی 10 ساله (2014 -2005)، بوده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که ماه های اکتبر، آوریل و مارچ در این شهر بهترین شرایط را برای حضور گردشگر و ماه های دسامبر، جولای و آگوست هم بدترین شرایط را برای حضور گردشگران دارند.

کلیدواژه ها:

توریسم ، اقلیم ، آسایش ، شاهرود