ایجاد ارتباط میان افراد، موسسات، نهادها و سیاستگذاری عمومی

چگونگی ارتباط افراد، موسسات و نهادها، یکی از مباحث و سئوالات ماندگار در نظریه نهادی است. این سئوال از بعضی جهات به بازگویی و بیان مجدد برخی از جنبه های ساختار مانوس در تقابل با بحث سازمان در علوم اجتماعی می پردازد، اما هنگامی که بیشتر با نظریه نهادی درمی آمیزد به یکی از رویکردهای غالب برای مطالعه علوم سیاسی و سیاستگذاری عمومی بدل می شود. همانطور که گرفشتاین خاطرنشان میسازد، تناقضی بنیادین در این ارتباط نهفته است: افراد نهادها را تاسیس میکنند اما پس از تاسیس، به واسطه نهادها محدود میشوند.در واقع، در بسیاری از موارد افراد موسسات و نهادها را تاسیس می کنند تا به واسطه آنها محدود شوند. یکی از راه های فهم ارتباطات میان افراد، موسسات و نهادها مطالعه و تعمق در مکانیسمهای اجتماعی بنیادینی است که در پویایی نهادها و موسسات کارساز و دخیلند. هدف این مقاله مفهومسازی موسسات و نهادهایی است که در تعاملات میان افراد، موسسات و نهادها اثرگذارند. بدین منظور در این مقاله، نهاد و نهادگرایی به عنوان یک کل نسبتا0 نامتمایز و به مثابه یک روش و نیز یک چارچوب مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت. در همین راستا، تلاش برای شناسایی و تبیین مکانیزمهای اساسی مرتبط با این نهادها، موسسات و عملکرد آنها میتواند آغازی برای توضیح بیشتر نظریه ها باشد. همچنین توسعه و بسط نظری مستمر از نهادگرایی میتواند از توجه به این نسخه از نظریه اجتماعی و همچنین ویژگی های بیشتر در مورد پویایی های درونی این ساختارها اطلاعات ارزنده ای در اختیار دانش پژوهان این حوزه قرار دهد.

کلیدواژه ها:

ارتباط ، موسسات ، نهادها ، سیاستگذاری ، سیاستگذاری عمومی