اثربخشی آموزش مدیریت هیجان بر خودکارامدی، تاب آوری و شادکامی زنان در آستانه طلاق

هدف پژوهش حاضر اثربخشی اثربخشی آموزش مدیریت هیجان بر خودکارامدی، تاب آوری و شادکامی زنان در آستانه طلاق بود. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان در آستانه طلاق شهر مراجعه کننده در مراکز روانشناسی خانواده کرمانشاه بودند. نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر در دو گروه آزمایشی و گواه 15) نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه) قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه های خود کارآمدی عمومی شرر، تاب آوری از مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون و شادکامی آکسفورد بود. نتایج نشان داد آموزش مدیریت هیجان موجب افزایش خودکارامدی، تاب آوری و شادکامی زنان در آستانه طلاق گروه آزمایش شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت هیجان ، خودکارامدی ، تاب آوری ، شادکامی ، زنان در آستانه طلاق