اثر سیلیکون بر فعالیت آنزیم ضداکسنده کاتالاز وپروتئین در دو ژنوتیپ تریتیکاله تحت تنش خشکی

تریتیکاله یک گونه غله می‌باشد که به وسیله انسان و از ترکیب ژنوم‌های گندم وچاودار به وجود آمده است که به صورت دانه یا علوفه کشت و به عنوان رژیم غذایی جایگزین به جای سویا و ذرت در تغذیه دام و طیور استفاده می‌شود. سیلیکون دومین عنصر رایج موجود در خاک است که دارای اثرات مفیدی در افزایش تحمل به تنش‌های زنده و غیر زنده در گیاهان است. به منظور بررسی اثر سیلیکون در افزایش تحمل به خشکی در دو ژنوتیپ تریتیکاله، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملآ تصادفی با اعمال سه تیمار شاهد، خشکی و سیلیکون - خشکی و کاربرد سیلیکات سدیم درخاک در سه تکرار درگلخانه اجرا شد . نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد سیلیکون باعث افزایش معنی‌دار پروتئین محلول کل برگ و افزایش در فعالیت آنزیم CAT و جبران خسارات تنش خشکی گردید. با توجه به نتایج حاصل از این آزمایش می‌توان استنباط کرد که نقش سیلیکون در افزایش تحمل به خشکی در تریتیکاله به دلیل افزایش در فعالیت آنزیم‌های ضد اکسنده موثر بوده و از فرآیندهای فیزیولوژیکی گیاهانی که در معرض تنش قرار گرفته‌اند محافظت می‌کند

کلیدواژه ها:

تریتیکاله ، سیلیکون ، آنزبم آانتی اکسیدانت ، کاتالاز