بررسی دلایل عدم رویکرد ساختمان سازی به استفاده از مصالح نوین عایقکاری (مطالعه موردی ساختمانهای غرب استان مازندران)

مصرف انرژی در چند دهه اخیردر کشورهای مختلف بطور فزاینده ای افزایش یافته،که این افزایش از یکطرف نشانه رشد اقتصادی بوده و از طرف دیگربه دلیل قیمت ارزان انرژی در این کشورها بخصوص کشورهای دارای منایع نفتی،می باشد.با بالا رفتن قیمت نفت خام و تولید انرژی،روند مصرف انرژی مختصر بهبودی یافت و مصرف کننده های بزرگ انرژی را،به جایگزینی منابع انرژی جدیدو صرفه جویی در مصرف وبهره برداری بهتر از انرژی های موجود سوق داد و باعث خلق قوانین و مقرراتی جهت بهینه سازی مصرف انرژی در یکی از مراکز اصلی مصرف، یعنی ساختمان های مسکونی گردیدکه کشور ما نیز از این امر مستثنا نبوده است.با توجه به آنکه انرژی مصرفی در ساختمان ها حدود 40 درصد از کل انرژی مصرفی در کشور ما است،لذا مدیریت و بهبود کیفیت عایق بندی ساختمان ها،در کاهش اتلاف انرژی،ازاهمیت بسزایی برخوردار می گردد.بر اساس گزارشات و بررسی های میدانی در خصوص وجود اشکالات متعدد درکیفیت عایقکاری های انجام شده با مصالح معمول و متداول،پژوهشی در خصوص دلایل عدم استفاده از مصالح نوین عایقکاری،بعمل آمد که نتایج آن میتواند مورد توجه دست اندرکاران ساخت وساز قرار گیرد.به منظور دستیابی به این نتایج،پرسشنامه ای تخصصی تهیه گردیدو پارامترهای مختلف موثر بر عدم استفاده از مصالح نوین عایقکاری،مورد یررسی مهندسین ناظر،مجریان و کارفرمایان ساختمانی قرار گرفت و نتایج نهایی،پس از تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار spss استخراج گردید.

کلیدواژه ها:

مصالح نوین عایقکاری ، عایقکاری ، کیفیت و هزینه عایق کاری