بررسی شیوه های خودمراقبتی و پیشگیری از آسیب های اجتماعی در دانش آموزان

یکی از حیطه ھای مھم خود مراقبتی سبک زندگی است. سبک زندگی الگوی منحصر به فرد از ویژگی ھا، رفتارھا و عادت ھایی ھر فرد از خود نشان می دھد و در صورت معیوب بودن آن، فرد در معرض خطر بیماری ھا یا حوادث قرار می گیرد. با توجه به اھمیت موضوع مطالعه حاضر با ھدف بررسی روش ھای خود مراقبتی در فرزندان پیرامون آسیب ھای اجتماعی انجام شد. اینمطالعه از نوع تحلیلی مقطعی است که در سال 1397 بر روی 300 نفر از دانش آموزان که به روش نمونه گیری چند مرحله ای (خوشه ای، تصادفی) انتخاب شده بودند انجام شد. داده ھا از طریق پرسشنامه ای استاندارد که حاوی سوالات دموگرافیک سبک زندگی بود از طریق توزیع بین دانش آموزان، جمع آوری شده و با استفاده از نرم افزار آماری 18 SPSS و آزمون آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. سطح تحصیلات 6/71 درصد پدران و 7/78 درصد مادران دیپلم و زیر دیپلم بود. 3/42 درصد پدران شغل آزاد و 72 درصد مادران خانه دار بودند. 7/1 درصد دانش آموزان دارای سبک زندگی ضعیف، 7/46 درصد متوسط، 3/45 درصد خوب و 3/3 درصد عالی بود. بین سبک زندگی و درآمد، تحصیلات و شغل والدین ارتباط آماری معنی داری وجود دارد. اما بین سبک زندگی و شاخص توده بدنی ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت. الگوھای خود مراقبتی مرتبط با سبک زندگی حدود نیمی از دانش آموزان در سطح مطلوبی نمی باشد. لذا پیشنھاد مداخلات مقتضی از جمله مداخلات آموزشی به منظور بھبود ارتقاء سبک زندگی دانش آموزان صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

خود مراقبتی ، آسیب های اجتماعی ، دانش آموزان