بررسی رابطه نشاط ذهنی و ذهن آگاهی با خودکارآمدی تحصیلی

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین ذهن آگاهی و نشاط ذهنی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه اول در سال تحصیلی 98 - 97 در شهرستان شیراز بوده است. این مطالعه از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه اول به تعداد 2948 نفر بوده است که تعداد 300 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه اول با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان شرکت کنندگان در پژوهش انتخاب شده اند و برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه های ذهن آگاهی،نشاط ذهنی و خودکارآمدی تحصیلی استفاده گردید. داده های بدست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج این پژوهش، بین مولفه های توصیف (r=0/35 و P<0/01)، عمل توام با آگاهی (r=0/41 و P<0/01) و عدم قضاوت (r=0/23 و P<0/01) از متغیر ذهن آگاهی با خودکارآمدی رابطه معنادار وجود دارد و همچنین بین خودکارآمدی تحصیلی با نشاط ذهنی (r=0/42 و P<0/01) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که مولفه های عمل توام با آگاهی، توصیف و عدم واکنش پیش بینی کننده مثبت و معنادار خودکارآمدی تحصیلی هستند. و همچنین نشاط ذهنی پیش بینی کننده مثبت و معنادار خودکارآمدی تحصیلی هستند. ذهن آگاهی و نشاط ذهنی به ترتیب 21/16 , 17/64 درصد از واریانس مشترک خودکارآمدی را پیش بینی می کنند.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، نشاط ذهنی ، خودکارآمدی تحصیلی