بررسی تاثیر ساختار سازمانی بر خلاقیت با نقش میانجی خودکارآمدی (مورد مطالعه: کارکنان فرمانداری شهرستان تربت حیدریه )

خلاقیت کارکنان، به عنوان یک عنصر حیاتی و تاثیرگذاری برای بهبود عملکرد و بقای سازمان مطرح است. از این رو محققان بسیاری به بررسی عواملی پرداخته اند که بر خلاقیت کارکنان تاثیرگذار است. از مهمترین این عوامل، می توان به عامل ساختار سازمانی اشاره کرد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر ساختار سازمانی بر خلاقیت با نقش میانجی خودکارآمدی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی، با توجه به روش گردآوری داده ها، توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری کلیه کارکنان فرمانداری شهرستان تربت حیدریه برابر با 190 نفر تشکیل داده اند. نمونه آماری پژوهش بر مبنای فرمول کوکران 140 نفر تعیین شد و شرکت کنندگان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش عبارت از سه پرسشنامه استاندارد پرسشنامه ساختار سازمانی رابینز (1996)، خلاقیت کارکنان تورنس (1963) و خودکارآمدی بندورا (2000) می باشد. ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه های مذکور به ترتیب برابر با 0/86، 0/79 و 0/82 بدست آمد لذا پایایی پرسشنامه تایید شد. روایی محتوایی پرسشنامه به تایید استاد راهنما و خبرگان رسید. داده ها بوسیله نرم افزار Spss و Smart pls با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد ساختار سازمانی بر خلاقیت و خودکارآمدی تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین خودکارآمدی بر خلاقیت تاثری مثبت و معناداری داشت. نتایج فرضیه آخر پژوهش نیز نشان داد خودکارآمدی تاثیر کانون ساختار سازمانی بر خلاقیت کارکنان را میانجی گری جزئی می کند.

کلیدواژه ها:

ساختار سازمانی ، خودکارآمدی ، خلاقیت کارکنان