اهانت به ادیان الهی و آزادی بیان در اسلام و حقوق بین الملل

مقاله پیش رو با استفاده از روش تحلیلی توصیفی به دنبال بررسی تطبیقی اهانت به ادیان الهی و آزادی بیان در اسلام و حقوق بین الملل است. یافته های پژوهش حاکیست که هم در اسلام و هم در حقوق بین الملل آزادی بیان تابع محدودیت های خاصی است که لزوم حفظ نظم اجتماعی و ضرورت احترام به عقاید و حیثیت دیگران وجه مشترک این محدودیت هاست. و از آنجا که توهین به ادیان می تواند به نادیده گرفته شدن دو مؤلفه مذکور بیانجامد لذا از مصادیق این محدودیت ها شمره می شود. در اسلام به صراحت توهین به ادیان منع شده و برای آن مجازات تعیین شده اما در حقوق بین الملل با توجه به رسمیت شناخته شدن حق آزادی مذهب و عقیده عملاً با رعایت ملاحظات توهین به ادیان منع شده است.

کلیدواژه ها:

اهانت ، ادیان الهی ، آزادی بیان ، اسلام ، حقوق بین الملل ،