تأویل رمز، تحقق گفتمان ازلی خدا و انسان

موضوع این مقاله تبیین جایگاه انسان در نسبت با کیفیت ظهور و تجلی خداوند است. روش پژوهش، توصیفی - تحلیلی است و با هدف روشن ساختن حقیقت رمز تدوین یافته است. این نوشتار از بخش های مختلف حقیقت رمز و نسبت آن با ساحت تخیل هنری- تناظر انسان با عالم از منظر تأویل- و تأویل رمز، تحقق وحدت خالق و مخلوق تشکیل یافته است. از جمله یافته ها و نتایج این مقاله می توان به موارد ذیل اشاره نمود: رمز، تناظر میان دو دنیای محسوس و فوق محسوس را مورد اشاره قرار می دهد. عالم، رمز بی واسطه تجلی ذات الهی است و حقیقت آن در مرکز وجود آدمی جای دارد. تأویل رمز، تحقق گفتمان ازلی پیوند الهی- بشری «الست بربکم» است و تنها راه ادراک عالم باطن، مرگ حواس و حیات روح است. در عالم خیال، صور تجسم یافته اعیان ثابته و صور تجرد یافته عالم محسوس در مقام رمز جلوه گر می شوند. خیال خلاقانه، مبادی وجودی اشیاء را در قالب صور رمزی متجلی می گرداند. تخیل هنری همچون هنر الهی، مسبوق به اشتیاق ظهور و شناخته شدن حضرت حق است

کلیدواژه ها:

رمز ، تأویل ، عالم خیال ، تخیل هنری ، شهود ،