عناصر ساختمان پایدار و بررسی نقش انرژی خورشیدی در معماری پایدار

طبق گزارش سایت خبری تحلیلی پارس، مصرف انرژی در کشور ما پنج برابر سایر کشورهای صنعتی دنیا است و ما از این نظر غیر استاندارد هستیم، لذا باید سعی شود در طراحی بناها حتی الامکان این مصرف طبق اقلیم و دیگر فاکتورهای طراحی به حداقل کاهش یابد. لذا طراحی بر مبنای اصول معماری پایدار با توجه به زمینه گرایی فرهنگی، کالبدی و بومی از ضروریات می باشد. معماری پایدار یا معماری محیطی، طراحی و ساخت بر اساس ملاحظات محیطی، و با استفاده از مصالح بومی و محلی می باشد. معماری پایدار – که در واقع زیرمجموعه طراحی پایدار است – را شاید بتوان یکی از جریان های مهم معاصر به حساب آورد که عکس العملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار می رود. برای مثال، 50 درصد از ذخایر سوختی در ساختمان ها مصرف می شود که این به نوبه خود منجر به بحران های زیست محیطی شده و خواهد شد. بنابراین، ضرورت ایجاد و توسعه هر چه بیشتر مقوله پایداری در معماری به خوبی قابل مشاهده است. لذا سوال اصلی پژوهش حول این محور می باشد که چگونه می توان با الگو قراردادن معماری پایدار، ساختمانی طراحی نمود که باعث صرفه جویی در منابع انرژی و حفظ محیط زیست و بقای نسل آینده گردد؟ روش تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی و با استفاده از تکنیک اسنادی می باشد. پژوهش از نوع تحقیق توسعه ای با رویکرد استراتژیک می باشد. بیان اصول طراحی پایدار از نتایج این پژوهش می باشد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، ساختمان پایدار ، توسعه پایدار ، انرژی خورشیدی ، بام سبز