هویت مکان های عمومی شهری و توجه به اجتماع پذیری این فضاها در تقویت هویت

متفکرین علوم رفتاری معتقدند که هویت محیط بخشی ازهویت انسان است این مساله ازموضوعات بااهمیت درطراحی محیطهای انسانی برای غنابخشیدن و معنادارکردن فضاها و تبدیل آن به مکان می باشد فضاهای عمومی شهری به عنوان محیطهیا انسان ساخت عموما مکان تعامل و رفتارهای جمعی هستند و نقش تحقق روح اجتماعی و مطلوبیت جمعی را درخود دارند مساله هویت درمکانهای عمومی ازآن جهت اهمیت دارد که فقدان آن باعث کاهش احساس تعلق کاربران به مکان می شود این درحالی است که هویت مکان زمینه سازاتفاقات رویدادها و همبستگیهای اجتماعی جهت افزایش رویدادپذیری مکان میشود و خاطره جمعی خلق می کند یکی ازموضوعاتی که به هویت مند کردن مکانهای عمومی کمک می کند تقویت روابط اجتماعی به وسیله اجتماع پذیرکردن مکان های عمومی می باشد برای تحقق اجتماع پذیری مکان مولفه هایی دربعدفعالیتی وجود دارد که مارا به راهکارهایی درطراحی رهنمون می دارد مقاله حاضر به بررسی ارتباط هویت فرد بامکان هویت اجتماعی مکان خاطره و مکان تعریف فضاهای عمومی اهمیت وکارکرد آن به عنوان بخشی ازمحیط انسان ساخت می پردازد سپس مولفه های پاسخگویی فعالیتی مکانهای عمومی ازدیدگاه برخی صاحبنظران طراحی شهری را برمی شمارد ودرپایان راهکارهایی برای دستیابی به این ویژگیها درطراحی ارایه میشود

کلیدواژه ها:

هویت ، مکان ، فضاهای عمومی شهری ، خاطره ، اجتماع پذیری