مروری بر شیوهای استفاده از نانوتکنولوژی و نانو مواد در تصفیه فاضلاب (مطالعات که در ایران انجام شده است)

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 518

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ASACONF01_029

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

چکیده مقاله:

مقدمه: افزایش میزان فاضلاب و پساب متولد از توسعه شهرنشینی باعث ورود مقادیر زیادآلاینده ها به محیط زیست شده است. محققان به دنبال توسعه روش منحصر به فردی برای تصفیه فاضلاب هستند که بدون استفاده از مواد شیمیایی گران قیمت، فناوری نانو باعث کاهش غلظت مقادیر ترکیبات سمی به کمتر از حد یک قسمت در میلیارد در آب می گردد. در این زمینه محققان ایرانی در حوزه استفاده از نانو تکنولوژی در تصفیه فاضلاب کار کرده اند. و به نتایج برای پیشرفت این علم رسیده اند. مطالعه حاضر یک نگارش بر نتایج حاصل شده توسط محققان ایرانی در زمینه تصفیه فاضلاب با استفاده از نانو تکنولوژی. مواد و روش ها: این مطالعه براساس مرور بر چند تا تحقیق انجام شده در ایران بر روی استفاده از نانوتکنولوژی و نانومواد در تصفیه فاضلاب. نتایج: مطالعات مورد نظر نشان می داد مهمترین آلاینده های موجود در ترکیب فاضلاب های مختلف؛ آلاینده ها مثل یون نقره، یون کادمیوم، نیتروژن آمونیاکی، رنگ های آلی، فلزات سنگین، سرب، آزو و LAS است و روش حذف و جذب و برطرف آنها مانند یک تلاشی برای تصفیه و بهبود آب های فاضلاب می باشد. و نیز یک نگاه بر تکنولوژی نوینی در جهان نانو به نام نانو فروسیال ارایه شده است. همه محققان سعی می کنند آلینده های وارد محیط زیست کم بکنند تا اثر منفی بر آن نگذارند. بحث و نتیجه گیری: روش استفاده از نانو تکنولوژی به نوع فاضلاب بستگی دارد. جون در تصفیه فاضلاب برای هر نوع آلاینده نوع و روش مخصوص هست. در تصفیه فاضلاب سه عامل اصلی مشترک بر این تکنولوژی تسلط دارد، اسیدی محلول، زمان تماس و غلظت آلاینده وواحد نانو. و هنوز در ایران از این تکنولوژی نوین در حوزه تطبیقی به صورت گسترده ای استفاده نشده است.

نویسندگان

مصطفی نوراستانبولی

گروه منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه حلب- سوریه (به اختصاص ارزیابی اثرات محیط زیستی)- دانشجو مقطع ارشد، گروه مهندسی محیط زیست؛ پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

غنوه معلا

مربی؛ گروه مدیریت کشاورزی دانشگاه تشرین- سوریه (به اختصاص مدیریت کشاورزی)- دانشجو مقطع ارشد، گروه مدیریت کشاورزی؛ پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران