بررسی رابطه بین خشکسالی هواشناسی وکیفیت آب زیرزمینی در دشت بافت

بارندگی بی ثبات ترین و مهم ترین متغیر اقلیمی در مناطق خشک و نیمه خشک است که تغییرات آن به طور مستقیم در رطوبتخاک، جریان های سطحی و مخازن آب زیرزمینی انعکاس می یابد. به منظور بررسی رابطه بین خشکسالی هواشناسی و کیفیت آب زیرزمینی از آ مار پنج ایستگاه هواشناسی طی دوره ز مانی 1393-1363 و از آمار کیفی 10 حلقه چاه و رشته قنات طی دوره زمانی 1393-1381 از اداره آب منطقه ای کرمان تهیه گردید. در این تحقیق 1393-1381 به عنوان دوره مشترک انتخاب شد. به منظور بازسازی آمار کمی و کیفی چاه ها ابتدا کامل ترین چاه از نظر داده های آماری کیفیت و نوسان سطح آب زیرزمینی انتخاب و به عنوان چاه مبنا درنظر گرفته می شود، آزمون کلموگروف- اسمیرنوف نشان داد که داده ها نرمال نبوده و در نتیجه جهت نرمال سازی از داده های لگاریتم گرفته شد. برای محاسبه شاخص SPI از نرم افزار DIP، برای بررسی رابطه بین خشکسالی هواشناسی و پارامترهای کیفی آب زیرزمینی از همبستگی پیرسون در محیط نرم افزار SPSS جهت پهنه بندی توزیع خشکسالی ها از روش IDW در محیط نرم افزار GIS و همچنین برای ترسیم نمودارهای هیدروژیوشیمیایی ویل کاکس و شولر از نرم افزار Chemistry استفاده شد. نتایج نشان داد بیشتر کاهش کیفیت آب در قسمت های شمالی دشت اتفاق می افتد، در بررسی رابطه بین خشکسالی هواشناسی و پارامترهای کیفی بیشترین ضریب همبستگی و معنی داری را پارامتر PH کمترین ضریب همبستگی را پارامتر (SO(4)(2 می باشد و استفاده از دیاگرام شولر و ویلکوکس نشان داد که خشکسالی تاثیر قابل توجهی روی کلاس کیفیت آب زیرزمینی برای استفاده در شرب و کشاورزی نداشته است.