اثرات میزان تراکم ماهی کپور در استخرهای پرورش بر میزان پخشیدگی مواد مغذی نیتروژن و فسفر در طی دوره پرورش

هدف اصلی این تحقیق بررسی روند اثر تراکم کپور معمولی در استخرهای خاکی بر بودجه مواد مغذی آب می باشد. برای انجام این تحقیق نه استخرخاکی تقریبا هم شکل و هم اندازه انتخاب شد و سه تیمار آزمایشی در آن ها به طور تصادفی توزیع گردید. تیمارها سه سطح متفاوتتراکم کپور معمولی بودند که شامل تراکم کم، متوسط و زیاد بودند. بر این اساس تعداد سه هزار، پنج هزار و هفت هزار قطعه در هکتار ماهیبه استخرها اضافه شدند. غذادهی ماهی کپور دو بار در روز) 8 صبح و 4 بعدازظهر( و بر اساس 5 - 3 درصد وزن توده زنده )بیومس( با استفاده از پلت اکسترود انجام شد. این آزمایش در طول یک دوره پرورش از ابتدای بهار تا ابتدای پاییز انجام شد. در انتهای دوره وزن سنجی ماهی هاینه استخر آزمایشی انجام شد. نتایج نشان داد که میزان تراکم استخر اثرات معنی داری بر فاکتورهای رشد داشت و باعث کاهش کارایی رشد شده است ) p<0.05 (. نتایج همچنین نشان داد که حدود 30 درصد نیتروژن مصرفی در بدن ماهی به عنوان پروتیین ذخیره می شود و بقیه آنبه صورت تلفات به آب استخر دفع می شود. با افزایش تراکم میزان نیتروژن ذخیره شده در بدن ماهی کاهش یافته و به نیتروژن تلف شده اضافه می گردد ) p<0.05 (. میزان پخشیدگی فسفر هم مانند نیتروژن می باشد. میزان ماده آلی کف بستر استخرهای با تراکم بالا به طور معنی داری بیشتر از دو تراکم متوسط و پایین می باشد) p<0.05 (. به طور کلی، دسترسی بیشتر به غذای زنده و همچنین به هم زدن کف توسط کپور وضعیت بهتری از لحاظ کار آیی مواد مغذی در استخرهای با تراکم کم و متوسط در مقایسه با استخرهای متراکم ایجاد می نماید.