بررسی ابعاد حقوقی استانداردهای و رویه های پیشنهادی مصوب ایکائو

ایکائو از سال 1947 تا کنون برای توسعه استانداردهای بین المللی در زمینه ایمنی هوایی، تلاشهای زیادی صورت داده است . ایکائو بر آن بوده است تا همگام با پیشرفت فن آوریهای هوایی و در پاسخ به چالشهای پیش رو، به نحو مؤثری واکنش نشان دهد . » مراقبت بر ایمنی 3 « ، تعبیری است که هم اکنون درایکائو برای نیازهای جدید در اجرای استانداردهای بین المللی ایمنی مصوب شورای ایکائو و مطابق با کنوانسیون شیکاگو به کار برده می شود . ایکائو با اختیار گسترده ای که در تنظیم جنبه های فنی هوانوردی دارد، اقدام به تدوین این استانداردها می کند . این مقاله سعی دارد تا در ابتدا استانداردها و رویه های پیشنهادی مصوب ایکائو را تعریف نموده و سپس به این سؤال پاسخ دهد که آیا مطابق با حقوق بین الملل، استانداردهای مصوب ایکائو برای کشورهای عضو کنوانسیون شیکاگو لازم الاجراست یا خیر؟ در این خصوص اقدامات ایکائو در تقویت استانداردها و همچنین عملکردکشورها دراین خصوص مورد توجه قرار می گیرد . این مقاله در پایان نتیجه می گیرد که با توجه به مقررات کنوانسیون شیکاگو،استانداردهای مصوب ایکائو از مبنای حقوقی استواری برخوردار نیست و به بیان دیگر کشورها با تمسک به مواد کنوانسیون می توانند اجرای کل یا بعض این استانداردها را نادیده انگارند و اقدامات ایکائو در این خصوص تا زمانی که از ضمانت اجرای حقوقی الزام آور برخوردار نباشد مؤثر نخواهد بود

کلیدواژه ها:

ایکائو ، استانداردهای ایمنی ، الزام حقوقی