بررسی علل عدم انطباق طراحی امروز با فرهنگ اجتماعی معماری معاصر

از آنجا که پرداختن به معماری معاصر ایران برای جستاری بر یک تقسیم بندی، نیازمند اندیشه ای انتقادی در زمینهی مفاهیم و مؤلفه هایتأثیرگذار بر شکل گیری این مفاهیم است، می بایست با شناخت زوایای پنهان آثار معماری، آن هم در رویکرد نقد مشخص، امکانی را برایتقسیم بندی یا معادلیابی در معماری ایران در انطباق با معماری معاصر جهان فراهم کرد. در عین حال، باید اشاره کرد که در جریان اینرویکرد انتقادی است که فراشد ارتباطی بین اثر معماری به عنوان مدلول و طراح معمار به مثابهی دال، می تواند گونه ای از تحلیل و استنتاجهنری را به وجود آورد. بر این اساس است که نمی توان نقش منتقد را در رویه ی ارزیابی نادیده گرفت؛ چنان که ناخواسته دیدگاه و انگاره هایفردی نیز در تقسیم بندی آثار معماری تأثیرگذار می شود. از سویی دیگر، دستور زبان متفاوت در نقد معماری و خاصه معماری معاصر، کهسرشار از متغیرهای درونی و متأثرهای بیرونی و تناقضات برهمکنش آنهاست، می طلبد تا پیش از ورود به ساحت نقد یا تحلیل و ارزیابیانتقادی، نحوه و نوع نگرش به اثر معماری تعیین شود که این امر در معماری معاصر ایران، به دلیل گوناگونی سبکی یا نحله های فکری یاخوانش های ایرانی از جریان معاصر، مانند مدرنیسم یا پست مدرنیسم و دیکانستراکشن، دچار چالش می شود.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، معماری معاصر ، معماری ایرانی ، هویت ، اجتماع