اثر آللوپاتیک علف هرز ارزنی سبز (Setaria viridis L.) بر جوانه زنی و پارامترهای رشد آفتابگردان

اثر آللوپتیک عصاره علف هرز ارزنی سبز (Setaria viridis L.) بر جوانه زنی و رشد آفتابگردان رقم گابور در محیط آزمایشگاهی و آبکشت به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملأ تصادفی (CRD) بررسی شد. تیمارهای علف هرز ارزنی سبز در محیط آزمایشگاهی شامل صفر، 5 و 10 درصد از عصاره 10 درصد آن در 4 تکرار بود. پس از یک هفته درصد جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن تر و خشک گیاهچه تعیین گردید. در محیط آبکشت تیمارهای عصاره اندام هوایی ارزنی سبز شامل صفر، 1 و 3 درصد از عصاره 10 درصد آن در 3 تکرار بود که در محیط کشت هوگلند اعمال شد. پس از 3 هفته پارامترهای رشد شامل طول ساقه و ریشه، وزن تر و خشک ریشه، ساقه و برگ، سطح برگ و میزان کلروفیل a و b تعیین گردید. اثر عصاره ریشه و اندام هوایی علف هرز ارزنی سبز بر جوانه زنی، طول ریشه چه، ساقه چه و وزن تر و خشک گیاهچه آفتابگردان معنی دار بود. نتایج نشان داد که بیشترین تأثیر آللوپاتی مربوط به عصاره اندام هوایی ارزنی سبز بود و عصاره ریشه اثر کمتری بر جوانه زنی داشت. در هر دو آزمایش سیستم ریشه ای آفتابگردان به اثر آللوپاتیک عصاره آسیب پذیرتر از بخش هوایی بود. پارامترهای رشد آفتابگردان در حضور عصاره ارزنی سبز کاهش معنی دار یافت. کاهش کلروفیل a و b در سطوح پایین عصاره معنی دار نبود. با توجه به این نتایج به نظر م یرسد وجود علف هرز ارزنی سبز در محیط رشد آفتابگردان می تواند به دلیل اثرات منفی آللوپاتیک موجب کاهش پارامترهای رشد آفتابگردان شود.

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، ارزنی سبز ، آفتابگردان ، علف هرز ، آبکشت