بررسی و مقایسه سبکهای یادگیری با عملکرد تحصیلی درمدارس تیزهوش و عادی مشهد

همانطور که تواناییها برای موفقیت در مدرسه و زندگی پس از مدرسه حائز اهمیت است، شناخت سبکهای یادگیری نیز اهمیت دارد. به همین دلیل، مطالعه و بررسی سبکهای یادگیری، به عنوان یکی از منابع مهم تغییر پذیری و پیشبینی عملکرد شغلی و تبیین رفتارهای فردی در محیط شغلی دارای اهمیت است. به همین منظور پژوهش حاضر با هدف مقایسه سبکهای یادگیری)همگرا، واگرا، جذب کننده، انطباقی( و عملکرد تحصیلی دانشآموزان عادی و تیزهوش شهر مشهد اجرا شد. از جامعه آماریپژوهش 044 دانشآموز که 044 نفر آنها تیزهوش و 044 نفر دانشآموزان عادی را تشکیل میدهند به عنوان نمونه با روش نمونه-گیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. این پژوهش به روش علی مقایسهای صورت گرفته است. به این منظور پرسشنامه کلب که برای سنجش عملکرد تحصیلی، معدل کل دانشآموزان لحاظ شده روی دانشآموزان اجرا شد. برای تجزیه وتحلیل دادهها از آمار توصیفی و آمار استنباطی)خیدو( استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان دادند که دانش آموزان پسر مدارستیزهوش دارای سبک یادگیری جذبکننده و دانشآموزان دختر مدارس تیزهوش دارای سبک یادگیری واگرا هستند. دانشآموزان پسر مدارس عادی دارای سبک یادگیری همگرا بودند و دختران مدارس عادی دارای سبک یادگیری جذب کننده بودند. همچنین دانشآموزان رشته انسانی دارای سبک یادگیری انطباق یابنده و رشته تجربی سبک یادگیری جذبکننده و رشته ریاضی سبک یادگیری واگرا بودند. و نیز دانشآموزان معدل پایین دارای سبک یادگیری همگرا و دانشآموزان معدل بالا سبک یادگیری جذب- کننده بودند. و از لحاظ جنسیت تفاوت معناداری دیده نشد.

کلیدواژه ها:

سبک یادگیری ، عملکرد تحصیلی ، دانشآموز تیزهوش ، دانشآموزان عادی