مقایسه باورهای فراشناخت در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و اختلال اضطراب فراگیر

مقدمه: فراشناخت و باورهای فراشناخت یکی از عوامل مهم در تکوین و تداوم اختلالات روانشناختی بویژه اختلالات اضطرابی وافسردگی است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه باورهای فراشناخت در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و اختلال اضطرابفراگیر انجام شده است. شرکت کنندگان پژوهش: نمونه پژوهش حاضر را 60 بیمار ) 00 نفر مبتلا به اختلال افسردگی اساسی و 00 نفر مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر( تشکیل می دهند؛ که از بین مراجعه کنندگان به کلینیک ها ی روانپزشکی شهر تبریز در سال 2091 90 ، به شیوه نمونه گیری در دسترس و براساس ملاک های تشخیصی، انتخاب شدند. دادهای پژوهش با -استفاده از پرسشنامه باورهای فراشناخت) MCQ ( گردآوری و از طریق روشهای آماری تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شدند. یافته ها، نتایج نشان داد که بین گروه بیماران اختلال اضطراب فراگیر و گروه بیماران افسرده درخرده مقیاسهای باورهای مثبت درباره نگرانی و نیاز به کنترل افکارتفاوت معنی دار p<0/001 وجود دارد. اما گروه افسرده در خرده مقیاس اطمینان شناختی با گروه اختلال اضطراب فراگیر تفاوت معنی دار داشتند. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش از مدل عملکرد اجرایی خودتنظیمی در اختلال های روانشناختی حمایت می کند.

کلیدواژه ها:

باورهای فراشناخت ، اختلال اضطراب فراگیر ، اختلال افسردگی