رابطه سبکهای دلبستگی و مهارت حل مسئله با میزان تابآوری در افراد وابسته به مواد متقاضی ترک

موضوع: جهتگیری جدید در پیشگیری از مصرف مواد، شناسایی عوامل محافظتی است. یکی از عوامل محافظت کننده ویژگی ای است به نام تاب آوری که به فرایند بازگشت فرد به کارکرد طبیعی، پس از یک رویداد استرس زا اشاره دارد .اهداف: هدف پژوهش تعیین رابطه سبک دلبستگی و مهارت حل مساله با میزان تاب آوری معتادین به مواد مخدر متقاضی ترک می باشد.روش تحقیق: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی توصیفی تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش عبارت بود از معتادین به مواد مخدر -متقاضی ترک شهر اهواز درسال 2931 که با روش نمونه گیری در دسترس، 281 نفر به عنوان نمونه، انتخاب شدند. داده ها بااستفاده از پرسشنامه سبک دلبستگی (AAQ) ، مقیاس تاب آوری کانر و دیوید سون ) CD – RISC (، مقیاس حل مسئله کسیدی و لانگ ) 2331 (به دست آمد و داده ها با همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شد. نتایج نشان داد که همبستگی معنی داری بین سبک دلبستگی ایمن و تاب آوری و همچنین همبستگی معنی دار و مثبتی بین حل مساله و تاب آوری وجود داردp<0/05 دستاوردها: نتایج رگرسیون نشان داد که سبک دلبستگی و حل مساله می توانند 0 درصد واریانس تاب آوری را پیش بینی نمایند. مهارت حل مسئله و سبک دلبستگی توان پیش بینی میزان تاب آوری را دارد. باور به حل مسایل زندگی و سبک دلبستگی ایمن، میزان تحمل افراد را افزایش می دهد. از این امر می توان به عنوان یک جنبه مهم در آموزش به بیماران معتاد در چگونگی حل مساله و کنار آمدن با موضوع اعتیاد از سوی مراکز درمان و ترک اعتیاد بهره جست

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، ترک ، حل مسئله ، سبک های دلبستگی