کارآیی آموزش برقراری ارتباط موثر بر کاهش تحریفهای شناختی نوجوانان

تحریفهای شناختی را نوعی استدلال بدون زمینههای عینی روشن میدانند که منجر به نفع شخصی میگردد. این تحریفها بر شیوه پردازش اطلاعات و سپس عملکرد شخص تاثیرگذار است. این افکار خودانگیخته بوده، معتبر به نظر رسیده و بارفتارهای مسالهساز یا هیجانهای آشفته همراهند. هدف پژوهش حاضر سنجش اثربخشی آموزش برقراری ارتباط موثر بر کاهش تحریفهای شناختی دانشآموزان دختر است. پژوهش حاضر با طرح پیش تجربی تکگروهی با پیشآزمون و پس- آزمون انجام گرفت. جامعه آماری، دانشآموزان دختر سال اول دبیرستان شهر ساری بوده و نمونهگیری به روش خوشهای تصادفی صورت پذیرفت. گروه نمونه شامل 33 دانشآموز بوده که در نهایت با احتساب ریزش، دادههای 92 نفر تجزیه و تحلیل شد. جهت سنجش سازه تحریف شناختی ، مقیاس تحریفهای شناختی عبدالهزاده و سالار ) 9332 (، در گروه نمونه به عنوان پیشآزمون اجرا گردید. سپس آموزش برقراری ارتباط موثر طی 7 جلسه دو ساعته به صورت گروهی صورت پذیرفت.در نهایت پس از 33 روز، پس آزمون با همان ابزار انجام شد. برای تحلیل داده ها از آزمونtهمبسته استفاده گردید. مطابق با یافتهها، تحریفها در پسآزمون کاهش معنادار داشت. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که آموزش برقراری ارتباط موثر، یک راهبرد مفید جهت کاهش خطاهای شناختی بوده که این امر میتواند منجر به کاهش رفتارهای مسالهساز در دختران گردد

کلیدواژه ها:

تحریفهای شناختی ، ارتباط موثر ، نوجوان