بررسی اثربخشی آموزش شادکامی مبتنی بر مهارتهای زندگی بر افزایش شادمانی ورضایت اززندگی در زنان سرپرست خانوار مشهد

پژوهش حاضر با هدف بررسی وشناخت میزان اثربخشی آموزش شادکامی در افزایش رضایت اززندگی وافزایش شادمانی زنان سرپرست خانوار تحت پوشش بهزیستی مشهد انجام شده است. برای اجرای این پژوهش یکی از کلینیکهای مددکاری اجتماعی انتخاب شد. جامعه آماری این پژوهش 821 نفر اززنان سرپرست خانوار بودندکه تحت پوشش بهزیستی قرار داشتند. نمونه شامل 22 نفر ازاین زنان که پس ازاجرای پرسشنامه به شیوه تصادفی در دو گروه کنترل وآزمایش تقسیم شدند.سپس گروه آزمایش در 81 جلسه 01 دقیقه ای آموزش شادمانی را دیدندوگروه گواه آموزشی دریافت نکردند. هردو گروه پس از پایان دورهمداخله به پرسشنامه ها پاسخ دادند ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه شادکامی آکسفورد )ارگایل 8010 (ورضایت اززندگی دینر میباشد. داده های بدست امده به کمک ازمون اماری نرم افزارتحلیل شدند. یافته های پژوهش با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت و حاکی از این است که اموزش شادکامی به گونه ای معنادار باعث افزایش شادمانی رضایت زندگی داشته است