رابطه بین رفتارهای اخلال گرایانه و خودنظم دهی تحصیلی در دانش آموزان مقطع دبیرستان تحت پوشش کمیته امداد

دانشآموزان در محیط آموزشی از خود رفتارهای سازگارانه و ناسازگارانهای بروز میدهند که شناسایی، تقویت و اصلاح آنها میتواند کمککننده وی در زندگی باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین رفتارهای اخلالگرایانه و خودنظمدهی تحصیلی است. روشپژوهش از نوع توصیفی و شاخه همبستگی است. جامعه پژوهش شامل دانشآموزان دختر و پسر مقطع دبیرستان تحت پوشش کمیته امداد مسجدسلیمان در سال تحصیلی 43 49 است که 121 نفر بهصورت نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامههای ارزیابی - رفتاری راتر ) 1491 ( و خودنظمدهی انل و هانگ ) 2111 ( را تکمیل نمودند. تجزیهوتحلیل دادهها از طریق روش آماری همبستگیپیرسون انجام گردید. نتایج نشان داد که بین مؤلفههای رفتارهای اخلالگرایانه )پرخاشگری، اضطراب، ناسازگاری اجتماعی، رفتارهای ضداجتماعی و اختلال کمبود توجه( و خودنظمدهی تحصیلی همبستگی منفی و معناداری وجود دارد. با توجه به نتایج آماری میتوان نتیجه گرفت که بین رفتارهای اخلالگرایانه و خودنظمدهی تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد

کلیدواژه ها:

رفتارهای اخلالگرایانه ، خودنظمدهی تحصیلی ، دانشآموزان