افکار خودکشی و نظام بقاء خانواده: نقش واسطه ای اضطراب، ناامیدی و افسردگی

این مطالعه به بررسی و آزمون مدلی از افکار خودکشی در ارتباط با نظام بقاء خانواده )کنترل و سازماندهی خانواده( بواسطه سه عامل روانشناختی اضطراب، ناامیدی و افسردگی پرداخت. بدین منظور 021 نوجوان اقدام کننده به خودکشی به شیوهغیرتصادفی انتخاب و با مقیاس هایافکار خودکشی بک) SSI ، بک، 0191 (، اضطراب بک) BAI ، بک، 0111 (، ناامیدی بک) BHS ، بک، 0191 (، افسردگی بک) DBI ، بک، 0111 ( و محیط خانواده موس ) FES ،موس و موس، 0191 (مورد ارزیابیقرار گرفتند. سپس داده ها با شیوه تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار SPPS 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که سازماندهی و کنترل خانواده ارتباط مستقیم و معناداری با افکار خودکشی نداشته و تنها بواسطه اضطراب، ناامیدی و افسردگی با افکار خودکشی در ارتباط بوده و قادر به تبیین 0/92 واریانس آن شده اند اضطراب نیز بواسطه افسردگی و ناامیدی توانسته0/32 از واریانس افکار خودکشی را تبیین کند. در نهایت، افسردگی و ناامیدی پیش بینی کننده معناداری از افکار خودکشی بوده و توانسته اند0/55 از واریانس افکار خودکشی را تبیین کنند.ناامیدی علاوه بر ارتباط مستقیم با افکار خودکشی، بواسطه افسردگی نیز با افکار خودکشی در ارتباط بوده و قادر به تبیین 0/49 ازواریانس افکار خودکشی می باشد. این یافته ها بر این نکته دلالت دارند که سازماندهی خانواده می تواند به عنوان فاکتوری حمایت کننده درمقابل اضطراب، ناامیدی، افسردگی و افکار خودکشی شناخته شود. در مقابل، کنترل خانواده، و متغیرهای پنهان )اضطراب، ناامیدی، افسردگی( به عنوان فاکتورهای خطرناک زمینه ای برای رشد رفتارهای خودکشی گرایانه مانند افکار و اقدام به خودکشی به حساب آیند

کلیدواژه ها:

افکار خودکشی ، اضطراب ، ناامیدی ، افسردگی ، کنترل خانواده و سازماندهی خانواده