رابطه استرس شغلی و خودکارآمدی عمومی با عملکرد شغلی کارکنان بیمارستان گلستان اهواز

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه استرس شغلی و خودکارآمدی عمومی با عملکرد شغلی در کارکنان بیمارستان گلستان اهواز بود . نمونه این پژوهش شامل 262 نفر از کارکنان بیمارستان گلستان اهواز بود ، که به روش نمونه گیری تصادفی سادهانتخاب شدند . ابزار مورد استفاده در این پژوهش ، پرسشنامه استرس شغلی الیوت ، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و پرسشنامه عملکرد شغلی لیکرت بود که همگی از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند استفاده شد . طرح تحقیق از نوع همبستگی بود .جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد . نتایج نشان داد که بین استرس شغلیبا عملکرد شغلی در کارکنان بیمارستان گلستان اهواز رابطه معنی داری وجود دارد . و بین خودکارآمدی عمومی و عملکرد شغلی در کارکنان بیمارستان گلستان اهواز رابطه معنی داری وجود دارد . در نتیجه با اطمینان 52 % هرچه استرس شغلی درکارکنان بیمارستان گلستان اهواز بالاتر باشد ، کاهش عملکرد شغلی آنان را بهمراه خواهد داشت و هرچه خودکارآمدی عمومی در کارکنان بیمارستان گلستان اهواز بالاتر باشد ، افزایش عملکرد شغلی آنان را بهمراه خواهد داشت . و همچنین طبق نتایج حاصل از رگرسیون با روشهای مرحله ای متغیر خودکارآمدی عمومی بهترین پیش بینی کننده برای عملکرد شغلی در کارکنان بیمارستان گلستان اهواز است

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، خودکارآمدی عمومی ، عملکرد شغلی