اثر بخشی مداخلات پزشکی روانی اجتماعی – گروهی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس: یک مطالعه نظاممند

مقدمه: مالتیپل اسکلروزیس یکی از بیماریهای شایع سیستم خود ایمنی میباشد که روی سیستم عصبی مرکزی تاثیرمیگذارد و باعث ایجاد اختلالات متعددی در بیماران میگردد. این بیماری استقلال و توانایی فرد برای شرکت موثر در خانواده واجتماع تهدید میکند. هدف از این پژوهش، بررسی مداخلات پزشکی روانی بر روی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس و تعیین اثربخشی این مداخلات در جهت بهبود زندگی این گروه میباشد.روش: با جستجوی نظاممند مقالات موجود در بانکهای اطلاعاتی داخلی و خارجی و با استفاده از کلمات کلیدی مرتبط انگلیسی و فارسی، با مرور، تحلیل و دستهبندی مداخلات پزشکی روانی انجام شده بر روی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس، میزان اثربخشی این اقدامات بر بیماران تحلیل شد. یافته ها: به طور کلی مداخلات انجام گرفته بر روی بیماران اماس به دو دسته تقسیم میشوند: دسته اول مداخلاتمتمرکز بر جنبه روانی که شامل راهکارهای از قبیل گروه درمانی، ژورنالیک، درمان چندوجهی لازاروس، برنامه خودمدیریتی، آرامسازی عضلانی، مشاوره گروهی شناختی - رفتاری میباشد. این بخش از مداخلات با هدف تقویت جنبه های روانی و به نحوی کیفیت زندگی آنان اثر می گذارد . دسته دوم مداخلات پزشکی و دارویی: شامل درمان دارویی با سینووکس، است که میکروها و... میباشد. این مداخلات بر کاهش درد، تقویت قوای جسمانی و در کل بهبود عمکرد فیزیولوژیایی بیماران ام اس تاثیر می گذارد .نتایج: به طور کلی نتایج حاصل از این پژوهش موید این نکته نشان دهنده اهمیت مداخلات در کاهش مشکلات بیماران مالتیپل اسکلروزیس میباشد . این نیازمند کسب مهارتها و آموزشهایی جهت ارتقای سلامت روانی اجتماعی و در نهایت افزایش - رضایت از زندگی میباشند.

کلیدواژه ها:

بیماری ام اس ، مداخلات روانی اجتماعی