بررسی میزان رضایت از زندگی زناشویی در زنان شاغل و خانهدار شهرستان آذرشهر

ازدواج مهمترین تصمیم در زندگی محسوب میشود. در طول زندگی مشترک، متغیرهای گوناگونی بر نحوه ارتباط زوجین بایکدیگر تأثیر میگذارد. اشتغال زنان در بیرون از منزل یکی از عوامل موثر بر رضایتمندی از زندگی زناشویی است. این متغیرها، رضایت یا عدم رضایت زن و شوهر را از روابط زناشویی به همراه دارند. این پژوهش با هدف تعیین میزان رضایت از زندگی زناشویی در زنان شاغل فرهنگی و خانهدار انجام شد. این پژوهش یک مطالعه مقطعی و توصیفی تحلیلی است. تعداد 38 نفر زنان شاغل و 97 نفر زنان خانه دار به روش نمونه گیری سیستماتیک انتخاب شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامه حاوی مشخصات فردی و پرسشنامه رضایت از زندگی زناشویی انریچ جمعآوری شدند؛ سپس با استفاده از روشهای آماری توصیفی و آزمونهای t در سطح معنیداری 50 P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتههای تحقیق نشان می دهد که بین رضایتمندی از زندگی زناشویی دردو گروه زنان شاغل و خانه دار اختلاف معنیداری مشاهده وجود ندارد. میانگین نمره رضایتمندی در زنان شاغل 169/62 و درزنان خانه دار 173/54 به دست آمد و اختلاف میان آنها معنیدار نبود. نتیجه کلی تحقیق حاکی از این است که بین رضایتمندی از زندگی زناشویی در زنان شاغل و زنان خانهدار تفاوت معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

رضایتمندی ، زندگی زناشویی ، زنان شاغل ، زنان خانهدار