تعلیم و تربیت از دیدگاه قرآن کریم

مفهوم تربیت در تعالیم وحی و سنت نبوی بر پرورش استعدادهای درونی انسان و فراهم ساختن زمینه رشد استعدادهای ادمی دلالت می کند به عبارت دیگر در تربیت ، عنایت و اهتمام به پیشبرد تمایلات فطری و استعدادهای متنوع متربی لحاظ شده و تربیت نیز در صورتی ثمربخش است که با عمل و کوشش متربی همراه باشد. غالب متفکران در تبیین اهداف، به افق های دور دست وادی تربیت و عنوان هدف های غایی یا دراز مدت اهمیت ویژه ای می دهند و آنها را دارای اولویت می دانند و در مراتب بعدی به ارائه هدف های میانی (میان مدت) و نیز هدف های مرحله ای (کوتاه مدت) می پردازند. تربیت یکی از نیازهای اساسی بشر است. تربیت وقتی می تواند انسان را به کمال و هدف خلقت برساند که هماهنگ با آموزه های دینی الهی باشد در این میان ائمه اطهار (ع) به عنوان بزرگترین مربیان تربیت الهی نقش اساسی دارند.