رابطه خودکارآمدی و سبک های دلبستگی با پرخاشگری در دانش آموزان دختر و پسر دوره اول متوسطه جدید شهر زاهدان

هدف از این پزوهش بررسی رابطه خودکارآمدی و سبک های دلبستگی با پرخاشگری در دانش اموزان دختر و پسر دوره اول متوسطه جدید شهر زاهدان می باشد. روش آماری پزوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی پیش بین می باشد که ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره جهت برآورد میزان پیش بینی دلبستگی و خودکارآمدی از پرخاشگری بکار برده می شود جامعه اماری این پژوهش شامل تمام دانش آموزان اول متوسط جدید می باشد که تعداد کل آنها در شهر زاهدان شامل 10284 دانش آموز می باشد و روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای است که در این پژوهش از روش نمونه گیری دو مرحله استفاده شده است. ابزار بکار رفته شامل پرسشنامه پرخاشگری (AG) راهنمای مقیاس خودکارآمدی اجتماعی نوجوان و مقیاس تجدید شده دلبستگی می باشد نتایج حاصل از انجام این پژوهش برای فرضیه اول مبنی بر بین خود کارآمدی و پرخاشگری رابطه وجود دارد شامل همبستگی 0/265- با سطح معناداری 0/001 بین دو متغیر پرخاشگری و خودکارآمدی است و ضرایب رگرسیون برای این دو متغیر ارتباط بین دو متغیر خود کارآمدی و پرخاشگری را تایید می کند و برای فرضیه دوم مبنی بر بین سبک های دلبستگی و پرخاشگری رابطه وجود دارد نشان می دهد که پرخاشگری با نزدیکی و وابستگی همبستگی معنادار منفی دارد و با متغیر اضطراب همبستگی مثبت معنادار دارد و همچنین نتایج رگرسیون حاکی از این است که متغیرهای وابستگی به تنهایی و متغیرهای وابستگی و اضطراب با یکدیگر پیش بینی معناداری از پرخاشگری ارائه می دهند.

کلیدواژه ها:

خودکارامدی ، سبک های دلبستگی ، پرخاشگری ، خودکارامدی اجتماعی ، شهر زاهدان