پیش بینی جهت گیری هدف پیشرفت دانش آموزان بر اساس مدل پنج عامل بزرگ شخصیت

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان پیشبینی چارچوب 2´2 جهتگیری هدف پیشرفت به وسیله مدل پنج عاملی شخصیت است. نمونه پژوهش شامل 609 دانش آموز دختر (308 نفر) و پسر (301نفر) مدارس متوسطه شهرستان دزفول بود. برای اندازه گیری جهتگیری هدف از پرسشنامه اصلاح شده هدف پیشرفت (الیوت و مورایاما، 2008) و برای سنجش شخصیت از سیاهه پنج عاملی نئو (مک کری و کاستا، 1987) استفاده شد. به روش تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان، میزان پیشبینی هر یک از جهتگیری هدف دانش آموزان توسط عاملهای شخصیت بررسی شد. یافته ها نشان دادند که عامل وظیفه مداری و باز بودن به تجربه پیشبینی کننده مثبت اهداف تسلط گرایش و عامل روان رنجورخویی پیشبین اهداف تسلط اجتناب بودند. همچنین، عامل وظیفه مداری اهداف عملکرد گرایش و عامل روان رنجورخویی و توافق پذیری اهداف عملکرد اجتناب را پیشبینی میکنند.

کلیدواژه ها:

انگیزش پیشرفت ، جهت گیری هدف ، چارچوب 2 ´2 عامل های شخصیت