علم الهی

علم الهی یکی از مواردی است که دانستن حقیقت آن در زندگی به معنای سپردن عمل به دست تدبیر الهی است و از طرفی دانستن حقیقت الهی سبب میشود از جبر و جبرگرایی افراد جامعه خلاصی یابند، اگر حقیقت علم الهی برای فرد ثابت نگردد چه بسا فرد دچار تردید می گردد، و در مسیر حیات و زندگانی دنیوی فرد اختیار را از دست م یدهد، هر انسان زمانیمی تواند اختیاردار خودش باشد که بداند توانایی انتخاب کارهایش را دارد و هر آنچه که خودش انجام می دهد همان است که خواسته است . علم الهی از راه های متعددی میتوان اثبات کرد، یکی همان راهی است که در اثبات همه صفات ذاتیه هست یعنی چون علم در میان مخلوقات، وجود دارد باید کاملترین مرتبه آن در آفریننده آنها موجود باشد . راه دیگر، کمیگرفتن از دلیل نظم است به این بیان، هر قدر پدیده ای از نظم و اتقان بیشتری برخوردار باشد دلالت بیشتری بر علم و دانش پدیدآورنده اش دارد چنانکه ی کتاب علمی یا ی شعر زیبا یا هر اثر هنری، دلالت بر دانش و ذوق و مهارت پدیدآورنده اش دارد . راه سوم، استفاده از مقدمات فلسفی نظری است مانند این قاعده که هر موجود مجرد مستقلی دارای علم است توجه داشتن به علم الهی، اهمیت زیادی در خودسازی دارد و از این رو مکررا در قرآن بر آن تاکید شده است ازجمله در سوره مومن آیه 11 می فرماید: یعلم خاینه الاعین و ما تخفی الصدور یعنی خدای متعال از جشم های خیانت کار و از راه دل ها آگاه است.

کلیدواژه ها:

علم الهی ، حقیقت علم ، اثبات علم الهی ، ویژگی علم الهی