تأثیر یکدوره تمرینات PNF بر تعادل استاتیک و داینامیک سالمندان مبتلا به عارضه زانوی خمیده

مقدمه: کوتاهی عضلات رکبی، همسترینگ یک مفصله از جمله علل بروز ناهنجاری زانوی خمیده است. با افزایش سن در عملکرد حسی عضلانی اندامهای تحتانی سالمندان نقایصی پدیدار میشود . حفظ تعادل به عوامل متعددی از جمله عملکرد صحیح سیستم عصبی عضلانی وابسته است و عملکرد این سیستم ممکن است تحت تاثیر تمرینات کششی قرار گیرد. محققان تکنیکهای PNF را روشی سودمند در افزایش انعطاف پذیری عضلات میدانند.روش شناسی: 20 مرد سالمند با میانگین سنی47/1160/69 سرای سالمندان شهرستان خرم آباد انتخاب و بطور تصادفی در 2 گروه 10 نفره آزمون و کنترل قرار گرفتند. متغیرها شامل؛ انعطاف پذیری عضله همسترینگ با تست SLR ،تعادل استاتیک با تست رومبرگ شارپند، تعادل داینامیک با تست (TUG (اندازه گیری شدند. تمرینات برای مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه برای گروه آزمون تکنیک RELAX-HOLD جهت انعطاف پذیری عضلات همسترینگ در نظر گرفته شد و در تمام این دوره گروه کنترل هیچگونه تمرینی نداشتند. متغیرها در اتمام هفته های چهارم و هشتم اندازه گیری شدند. نتایج: از تستT برای مقایسه پیش آزمونها، میان آزمونها و پس آزمون ها با سطح اطمینان95%استفاده شد.با توجه به نتایج (05<%Sig ( در بهبود وضعیت انعطاف پذیری عضلات همسترینگ، پس از 4 و 8 هفته تغییر و تاثیر معناداری دیده نشد. اما بهبود وضعیت تعادل ایستا با چشمان بسته در میان آزمون و پس آزمون(05>%Sig ( در گروه تمرین دیده شد. همچنین تعادل پویای گروه تمرین پس از اتمام دوره های تمرین وضعیت ضعیفتری نسبت به گروه کنترل را اعلام داشت.نتیجه گیری: ضعف بینائی و گیرنده های حس عمقی از عوامل مهم اختلال تعادل سالمندان است و چون بهبود وضعیت گیرنده های حس عمقی با تمرینات ورزشی ارزانتر، در دسترس و قابل حصول تر از بهبود وضعیت بینائی در این افراد است، لذا تمرینات هدفمند توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

PNF ، تعادل ، سالمندان